Page 56 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 3
P. 56

Uluslararası Çevre Hukukunda Sürdürülebilir Kalkınma


            atılmıştır (Güneş 2021:332, Skalar 2015:24). Gelişmekte olan ülkelerin yüksek
            çevresel standartlar sonucu uluslararası ticarette rekabet güçlerinin olumsuz
            etkileneceği  endişesine  karşın  Bildirge  ile  rekabet  güçlerinin  artacağı
            savunulmuştur (Ramlogan 2011:15-16).
               Önemli  düzenlemeleri  ve  uluslararası  çevre  hukukunun  oluşumuna
            katkılarına  rağmen,    Stockholm  Bildirgesi  hukuksal  anlamda  bağlayıcı
            değildir.  Esnek  hukuk  belgesi  niteliği  ve  daha  çok  siyasi  baskı  aracı  olması
            yönüyle, Bildirge ile uluslararası çevre hukuku ve politikalarının temel ilkeleri
            belirlenmiştir (Cordonier Segger ve Khalfan 2004:17).
               Bu  Konferansın  diğer  önemli  sonuçları  arasında  ilk  olarak,  1972  yılında
            Kenya’nın  Nairobi  şehrinde  kendi  organlarına  sahip,  küresel  ve  bölgesel
            düzeyde  çevre  koruma  antlaşmalarının  oluşturulması  ve  uygulanmasında
            önemli rol oynayan Birleşmiş Milletler Çevre Programı (UNEP)’nın kurulması yer
            almaktadır (Güneş 2021:332). 1975 yılında Barselona’da Akdeniz Eylem Planı’nın
            onaylanması ve 1976 yılında Kanada’da, insan yerleşimi ve çevre bağlantısını
            konu  eden  özellikle  gelişmekte  olan  ülkelerin  karşılaştıkları  kentleşme  ve
            konut problemlerinin çözümü ve uluslararası iş birliğinin gerekliliğini savunan
            ilk  çevre  konferansı  olan  ‘Habitat  I’in  toplanması  sağlanmıştır.  1980  yılında
            Dünya Koruma Birliği (World Conservation Union) tarafından ‘Sürdürülebilir
            Kalkınmaya  Doğru’  adlı  bir  bölümün  yer  aldığı  yeni  bir  strateji  planı
            yayımlanmıştır.  1982  yılında  Dünya  Kaynakları  Enstitüsü  (World  Resources
            Institute)’nün kurulması ve aynı yıl Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nca kabul
            edilen ve sürdürülebilir kalkınmaya, Stockholm Bildirgesi’nden daha açık yer
            veren Dünya Doğa Şartı’nın yayımlanması (Güneş 2021:333), 1983 yılında ise
            kalkınma ve çevre koruma ilişkisini ele almak üzere Dünya Çevre ve Kalkınma
            Komisyonu kurulması (Skalar 2015:25) ile birlikte aynı yıl Gro Harlem Brundtland
            başkanlığında  Dünya  Çevre  ve  Geliştirme  Komisyonu  kurulmuştur.  1987
            yılında Dünya Çevre ve Geliştirme Komisyonu tarafından ‘Ortak Geleceğimiz’
            ve ‘Brundtland Raporu’ olarak da bilinen raporun yayımlanması yer almaktadır
            (Kaya ve Ek 2021:82).
               b. Brundtland Raporu
               Birleşmiş  Milletler’in  bir  alt  kuruluşu  olan  Dünya  Çevre  ve  Kalkınma
            Komisyonu tarafından yayımlanan “Ortak Geleceğimiz (Our Commen Future)
            Raporu”  veya  daha  bilinen  şekilde  Komisyon  Başkanı  ve  dönemin  Norveç
            Başbakanı Gro Harlem Brundtland’ın soyadı ile anılan “Brundtland Raporu”
            ile;  çevre  sorunlarının  insanlığın  refahını  tehdit  ettiği,  sürekli  ve  dengeli  bir
            kalkınmaya  ihtiyaç  duyulduğu,  ancak  kalkınma  uğruna  gelecek  nesillerin
            ihtiyaçlarının  hakkaniyete  aykırı  biçimde  tehlikeye  düşürülmemesi  gerektiği
            vurgulanarak  sürdürülebilir  kalkınma,  bugünün  ihtiyaçlarını  ve  beklentilerini
            gelecek  kuşakların  kendi  ihtiyaç  ve  beklentilerini  karşılama  imkânlarını



                                                                  Yıl 2 / Sayı 3 / Ocak 2023  41
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61