Page 221 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Özel Sayı
P. 221

Bilgi Sarıhan - Ramazan Acar Çakır - Aydın Uzun


              hasadı amacıyla, mera tipi teras, kuru duvar eşik, kafes tel eşik, çuvallı sette,
              taş  toplama  ve  gözeleme  gibi  yapılar  tesis  edilmiştir  (Acar,  2023).  Ağır  killi
              balçık ve yer yer yaşlı kumlu toprak yapısına sahip çalışma alanında tuzluluk
              problemi bulunmamakla birlikte, toprak yüksek kireç oranına sahip ve organik
              madde  bakımından  fakirdir.  Saha,  İç  Anadolu’nun  karasal  iklim  özelliklerini
              taşımaktadır.  Mera  tipi  teraslara  ve  gözleme  çukurlarına  bozkır  otu  (Kochia
              prostrata)  ve  tuz  çalısı  (Atriplex  canascens),  anadolu  tekedikeni  (Lycium
              anatolicum),  ılgın  (Tamarix  sp.),  tuz  ağacı  (Nitraria  schoberi),  kurt  üzümü
              (Lycium  barbarum),  alıç  (Crataegus  spp.),  dut  (Morus  sp.),  ceviz  (Juglans
              regia), ova karaağacı (Ulmus minör), iğde (Eleagnus sp.), saplı meşe (Quercus
              robur) ve lavanta (L. angustifolia) kullanılmıştır. Ayrıca bu tür meralara adapte
              olabilecek otsu türler; korunga (Onobrychis sativa), yonca (Medicago sativa),
              çayır düğmesi (Poterium sanguisorba), köpek dişi (Cynodon dactylon), kılçıksız
              brom (Bromus inermis) ve fiğ (Vicia sativa) kullanılmıştır.
                Yapılan  uygulamalar  neticesinde,  koruma  altındaki  mera  sahasında,  zayıf
              mera vasfındaki alanın orta mera vasfına dönüştüğü gözlemlenmiştir. Karasal
              iklimin ve erozyonun hakim olduğu merada, iki yıl sonunda (2022) uygulama
              alanında bitki ile kaplı alan (ortalama yüzey kaplama oranı: %62.5), uygulama
              dışından  (ortalama  yüzey  kaplama  oranı:  %25)  daha  fazla  olduğu  tespit
              edilmiştir.  Ayrıca,  uygulama  alanı  içinde  botanik  kompozisyon  bakımından
              uygulama  alanı  içinde  en  fazla  Buğdaygiller  familyası’na  (ortalama  yüzey
              kaplama oranı: %66.6) ait olduğu tespit edilmiştir (Acar, 2023). Yine, kuraklığa
              dayanıklı ve kök/gövde oranı yüksek, karasal iklim koşullarına daha iyi adapte
              olabilen  çalı  ve  yarıçalı  türlerinden;  dört  kanatlı  amerikan  tuz  çalısı  ve
              formundaki bozkır otu sahaya önemli oranda uyum sağlamıştır (Acar, 2023).
























               Şekil 13: 2021 yılı; Karaman, Ayrancı; model mera uygulama sahası (Yazarın kendi
                                         arşivinden, 2021)

              220 Çevre, Şehir ve İklim Dergisi
   216   217   218   219   220   221   222   223   224   225   226