Page 79 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Özel Sayı
P. 79
Günay Erpul - Özden Görücü - Atila Gül - Yusuf Güneş
Reşat Akgöz - Kenan İnce - Ünal Satı Yılmaz
fayda–değer” dizisi ile belirlenir. Arazi Üretkenlik Dinamiği (AÜD) göstergesi,
biyofiziksel hizmetler ve arazi örtüsü yönetimi hakkında çözümsel bilgiler sunar
ve arazi üretkenliği ile biyokütle üretiminin sosyoekonomik etkilerini analiz
eder (Erpul vd., 2023).
SAY yaklaşımları, yalnızca biyofiziksel hedefler değil, sosyoekonomik hedefler
doğrultusunda da planlanmalıdır. Arazi üretkenliğini korumak ve artırmak
için negatif eğilim gösteren arazi üretkenliği ve erozyon şiddeti gibi süreç
göstergeleri, sürdürülebilir toprak yönetim uygulamaları ile dengelenmelidir
(ÇEM, 2017, 2018). Böylece, arazi yönetimi ve ağaçlandırma faaliyetleri iklim
değişikliğiyle mücadeleye katkıda bulunacak şekilde planlanarak, uygulamaya
aktarılması yoluyla karbon yutağı işlevi, biyolojik çeşitliliğin korunması ve
sürdürülebilir üretim teşvik edilebilecektir.
3.1. KÇ’nin Avantajları ve Dezavantajları
KÇ’nin Avantajları
KÇ’nin pek çok avantajı bulunmaktadır: (COWI, Ecologic Institute and IEEP, 2021).
1. Bu uygulama arazi sahipleri ve yatırımcılar için yenilikçiliği ve girişimciliği
teşvik ederek ekonomik fırsatlar sunar.
2. Aynı zamanda çok amaçlı ürün elde etme imkânı sağlayarak ekonomik
çeşitliliği artırır.
3. KÇ, ağaç, çalı ve otsu bitkilerin kombinasyonu ile ekosistem hizmetlerini
geliştiren karma sistem desenleri sunar.
4. Bu tür uygulamalar, yerel halk için istihdam oluşturma potansiyeline
sahiptir.
5. KÇ ile karbonu uzun süreli olarak tutma kapasitesiyle iklim değişikliğiyle
mücadelede önemli bir rol oynar.
6. Ayrıca, alıcılar için ödeme ve karbon etkileri arasında daha net bir
bağlantı kurarak yüksek güvenilirlik ve cazibe sağlar.
7. Verimsiz ve bozuk arazilerin bitkilendirilmesiyle bu tür alanlar daha
verimli hale getirilmesini ve böylece bölgesel kalkınmaya katkıda
bulunulmasını sağlar.
8. KÇ, yerel halkın farkındalığını artırarak eğitici bir rol üstlenir.
9. İmece ve kooperatif kültürünü geliştirerek sosyal dayanışmayı teşvik eder.
Böylece; “iklim dostu ormancılık”, “iklim dostu tarım”, “iklim dostu şehirler”
gibi alt bileşenler altında söz konusu alanların negatif emisyona geçirilmesi ve
bu alanlardaki karbon yutak kapasitesinin artırılması sağlanabilir.
78 Çevre, Şehir ve İklim Dergisi