Page 181 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 6
P. 181

Emel Ünal



                 politikaların  devletler  bazında  uygulanışı,  devletlerin  sundukları  ulusal  katkı
                 beyanlarında taahhüt edilen faaliyet ve eylemlerin gerçekleştirilme şekli gibi
                 unsurlar dava konusu edilerek aslında davaların sonucunda verilen kararlarla
                 da bu konuda oluşturulan politikalara yön verilmektedir.


                   2.3. Uygulama Araçları
                   İklim değişikliği ile mücadelede planlama araçlarının uygulanması için bazı
                 enstrümanlara  ihtiyaç  duyulmaktadır.  Bunlar  da  Paris  Anlaşmasının  9,  10  ve
                 11’inci maddelerinde ayrı ayrı belirtilen sırasıyla; iklim finansmanı, teknolojinin
                 geliştirilmesi ve transferi ile kapasitenin geliştirmesi araçlarıdır.
                   İklim finansmanının uluslararası literatürde hâlen net bir şekilde tanımı ya-
                 pılmamış olmakla birlikte genel olarak iklim değişikliği ile mücadelede azaltım
                 ve uyum faaliyetlerini desteklemeyi amaçlayan finansman olarak tanımlanmak-
                 tadır (Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi m. 2/1/c). Finans
                 kaynağının iklim değişikliği ile mücadelede ana belirleyici unsur olduğu tar-
                 tışmasızdır. Emisyon ticaret sistemi, gönüllü karbon piyasası, iklim değişikliği
                 teşvikleri gibi birçok konu başlığı müzakerelerde de en çok tartışmanın olduğu
                 oturumlardır.
                   İklim değişikliği ile mücadelede özellikle azaltım unsuru açısından yeni tek-
                 nolojilerin geliştirilmesi ve transferi; sera gazı emisyonlarının azaltımına, kar-
                 bon  yakalama  ve  depolama  imkânlarının  artmasına  ve  oldukça  değişkenlik
                 gösteren bu alanda ulusal katkı beyanlarında sunulan bir önceki eylemlerden
                 daha azimli stratejilerin üretilmesine imkan tanımaktadır. Bunun yanı sıra yeni
                 teknolojilerin gelişimi, devletlerin belirledikleri ve sundukları net sıfır emisyon
                 hedeflerine ulaşmanın  da  yolunu  açmaktadır.  Mevcut  teknolojilere  ve  tek-
                           17
                 nolojik yeniliklere erişim, genellikle gelişmekte olan devletlerde emisyonların
                 azaltılması için bir ön koşul olarak görülmektedir (Schneider ve Holzer ve Hof-
                 fmann, 2008: 2920). Bu da yeni teknolojilerin geliştirilmesi için finans kayna-
                 ğının sağlanmasına dayanmaktadır ama bu noktada da yatırımların ne kadar
                 “yeşil” olduğu önem kazanmaktadır. Kısaca, çoğunlukla azaltımın sağlanması
                 ama şimdilerde uyum için de geçerli olacak faaliyetlerde bulunmak için yeni
                 teknoloji gereksinimleri finans kaynağına bağlı olmakta o da yine sürdürüle-
                 bilir ve yeşil bir yatırımla sağlanabilmektedir. Bunların hepsinin gerçekleşmesi




                 17    Net  sıfır  emisyon,  “İnsanların  neden  olduğu  faaliyetler  sonucu  atmosfere  salınan  ve  sera
                 etkisine sebebiyet veren karbondioksit, metan, azot oksit gibi gazların miktarını yeryüzü tarafın-
                 dan doğal olarak emilen sera gazı miktarıyla eşitlemek” anlamındadır. Bir başka ifadeyle net sıfır,
                 atmosferdeki emisyonlara yeni emisyonların eklenmemesidir. Yani, emisyon devam etmekte fakat
                 bu  emisyona  eşdeğer  miktarda  sera  gazı  emilerek  atmosferdeki  bu  miktar  dengelenmektedir.
                 Türkiye 2053 yılı net sıfır emisyon hedefini açıklamıştır. Örneğin, AB 2050 yıllında net sıfır emisyon
                 olacağı gayretiyle gerekli düzenlemeleri yapmaktadır.



                180 Çevre, Şehir ve İklim Dergisi
   176   177   178   179   180   181   182   183   184   185   186