Page 135 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 6

Asu İrem Özfırtına - Ruşen Yamaçlı

tarımsal faaliyette gençleri yetiştirerek ülke kalkınmasına destek olunması he-
deflenmektedir (URL-9). Bakanlığın tarım eğitimi konusundaki girişimleri, Tür-
kiye’nin tarım potansiyelini arttırma ve gıda güvenliğini sağlama amacını taşı-
maktadır. Bu çalışmalar, tarım sektörüne nitelikli iş gücü kazandırarak sektörün
gelişmesine katkıda bulunabilir ve gençlerin tarım alanında kariyer yapmalarını
teşvik ederek kırsal bölgelerdeki kalkınmaya da destek olabilir. Bu tür projeler,
uzun vadede hem ekonomik hem de sosyal anlamda önemli faydalar sağlaya-
caktır. İzmir Büyükşehir Belediyesinin desteğiyle hazırlanan “İkinci Yüzyılın Köy
Enstitüsü – Başka Bir Tarım Okulu” Projesiyle aile tarımı ve tarımda nitelikli
ara eleman sorununu çözme yolunda çalışmalar yapılmaktadır. Urla’da eğitim
verilecek olan lisede “tarım, gıda teknolojileri, hayvan yetiştiriciliği ve sağlığı”
alanlarında eğitim verilmesi planlanmaktadır (URL-10). Bu uygulamalara bak-
tığımızda MEB’in ülke genelinde ortaöğretimde tarım uygulamalarına odaklı
çalışmaların yanı sıra yerel yönetimlerin de tarım eğitimi konusunda çalışmalar
yaptığı görülmektedir. Ancak bu çalışmaları kapsayan ortak yönetmelikler ve
politikalar bulunmamaktadır.
İlköğretim ve okulöncesi eğitime baktığımızda ise bu konuda yapılan çalış-
maların daha özel kurumlar genelinde olduğu görülmektedir. Özel kurumla-
rın bahçelerinde ayırdıkları yeşil alanlarla tarım uygulamalarını mevcut eğitim
sistemine katmaya çalıştığı ve daha genç yaşlardan çocukları bilinçlendirme
için çeşitli uygulamalar yaptığı görülmüştür (URL-11, URL-12). Tarım ve Or-
man Bakanlığı, Eğitim ve Yayın Dairesi Başkanlığının yaptığı çalışmada (2019)
dünyadan örneklerle karşılaştırıldığında Türkiye’de tarımsal öğretimin ilkokul
ve ortaokul düzeylerinde bir faaliyetin olmadığı belirtmiştir (Tarım ve Orman
Bakanlığı, 2019). Bu bulgulardan özel kurumlarda ilkokul ve erken çocukluk
eğitimi düzeyinde tarımsal eğitim faaliyetlerine rastlansa da bu durumun ülke
genelinde yaygın ve eşit bir biçimde olmadığına ulaşılmaktadır. Aysu ve Aral
(2024) yaptıkları çalışmada erken çocukluk eğitimine tarım eğitiminin uyarlan-
masının bu bireylerin gelecekteki karar süreçlerine katkıda bulunmaları ve gıda
ve iklim krizi ile mücadele etmelerini kolaylaştırabileceğine değinmiştir. Eğitim
kurumlarında tarım uygulamalarına yer verilmesi çocukların erken yaşta tarımın
önemini anlamalarına ve iyi tarım uygulamalarını konusunda erken yaşta bilinç-
lenmelerine katkı sağlayacaktır (Aysu ve Aral, 2024. s.23). Aynı şekilde bu eğitim
ilkokul döneminde de devam etmeli her yaştan çocuğun tarım uygulamalarını
deneyimlemeleri sağlanmalıdır. Tarım eğitimi sadece tarımla ilgili ziraat okulla-
rında kalmamalı, Türkiye’nin her yerindeki okullara ulaşmalıdır. Bu uygulamalar
hem özel okullarda hem de devlet okullarında her yaştan öğrenci için uygula-
nabilir hâle gelmelidir. Geleceğin çiftçilerini yetiştirmek için öğrencileri küçük
yaştan bilinçlendirmek ve bu alana karşı ilgilerini desteklemek çok önemlidir.

134 Çevre, Şehir ve İklim Dergisi