Page 137 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 6

Asu İrem Özfırtına - Ruşen Yamaçlı

• Eğitim alanları içerisinde sınıflar, laboratuvarlar ve uygulamalı tarım eği-
timine elverişli, özelleşmiş alanlar ve bunların yanında sanat atölyeleri
ve bilişim laboratuvarları da yer almalıdır.
• Tarım eğitimi alanlarında yerel tarıma uygun akıllı tarım sistemlerinin
entegrasyonu sağlanmalıdır.
• Konferans salonları ve toplu etkinlik alanları, öğrenci odaları, kantinler
ve öğrencilerin sosyalleşebileceği topluluk alanları kurgulanmalıdır.
• Maliyet verimliliği sağlamak için de eğitim yapıları tasarımında yerel
inşa malzemeleri tercih edilmelidir.
• Yüksek yalıtımlı malzemeler ve enerji verimli iklimlendirme sistemleri
kullanılmalıdır.
• Yapı tasarımında doğal aydınlatma ve havalandırma stratejileri izlemelidir.
• Bina içi ve dışında engellilere uygun erişim sağlanmalı, sınıflar ve tesis-
ler özel ihtiyaçlara uygun tasarlanmalıdır.
• Tarım okulu için uygun arazi seçilmeli ve arazinin verimli kullanımı plan-
lanmalı, ihtiyaç olan durumlarda dikey bahçe sistemleri kullanılmalıdır.
• Yaya ve bisiklet yolları tasarımda kullanılmalıdır.
Eşit ve adil eğitim ortamı oluşabilmesi için yeni yapılan okulların yanında
var olan okullar incelenerek modern ve sürdürülebilir iyileştirmeler yapılma-
lıdır. Ancak okulların bu unsurlarla tasarlanması katkı sağlama potansiyeline
sahip olsa da yeterli olmayacaktır. Nitelikli bir eğitim için müfredatta da çeşitli
düzenlemeler yapılmalı, çevre ve tarım eğitimi tüm seviyelerdeki eğitime uyar-
lanmalıdır.

8. Değerlendirme ve Sonuç

Makale kapsamında yapılan araştırmalar sonucunda kırsaldaki kalkınmanın
dünyada ve Türkiye’de son yıllarda güncel bir problem teşkil ettiği görülmüş-
tür. Sürdürülebilir toplum olma süreci kentleri etkilediği kadar kırsalı da etkile-
mektedir ve kırsal yerleşkelerin sürdürülebilir yöntemlerle kalkınması kır sakin-
lerini etkilediği gibi kentleri ve kent sakinlerini de etkilemektedir. Bu etkilerin
başında yerel tarım uygulamaları ve sağlıklı gıdaya ulaşım hakkı gelmektedir.
Kırsal alan tarım ve hayvancılık faaliyetleriyle özdeşleşmiştir ancak günümüzde
Türkiye’nin kırsal kesiminde bu sektörlerin yeterince desteklenmemesi sebe-
biyle çalışma ortamlarının azalması, kişilerin konforlu kent yaşamını isteme-
sinden dolayı kırsalı terk etmiş olması, kent hayatına doğan yeni neslin doğa
ile bağları kopuk olduğundan kırsal yerleşime karşı aidiyet hissetmemesi gibi
sebeplerle tarımsal faaliyetler azalmıştır. Bu sorunların en temel çözümünün
eğitimle başlayacağı tespit edilmiştir.

136 Çevre, Şehir ve İklim Dergisi