Page 129 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 6

Asu İrem Özfırtına - Ruşen Yamaçlı

tarım uygulamaları konusunda bilgilendirmekle olabilir. Doğal çevre eğitimi,
bireylerin doğayla derin bağ kurma, çevresel ihtiyaçlarını anlama ve insanlık
ile doğal çevre arasındaki uyumlu bir birlikteliği savunma konusunda kritik rol
oynamaktadır (Liefländer vd., 2013 s.3). 2023’te çiftlik okulları konusunda ya-
pılan sistematik incelemede çevreyi koruma ve gıda sistemleri bilgisi arasında
bağlantı olduğu saptanmıştır (Blair vd., 2023 s.1). Ortak Geleceğimiz Rapo-
ru’nda çevre eğitimi konusunda resmî eğitim müfredatının diğer disiplinlerine
dahil edilmesinin ve bu durumun tüm eğitim seviyelerine ve farklı disiplinlere
entegre edilmesinin gerekliliği vurgulanmıştır (WECD, 1987). Tarım eğitimi
öğrencilerin doğayı ve topraklarını daha iyi tanıması için teorik bilginin yanı
sıra uygulamalı eğitimle ilerlemelidir. Öğrencilere genç yaştan sürdürülebilir-
lik, iklim krizi ve yerel tarım hakkında nitelikli eğitim verilmesi toplumsal bilin-
cin artışına katkı sağlayacaktır. Bu eğitimde özellikle çocukların doğayla bağı-
nın erken yaşlarda kurulması, elle dokunabilir deneyimsel öğrenme fırsatları,
öğrencilerin doğayla etkileşime geçmesine olanak sağlayan tarım okulları ve
tarım eğitim uygulamaları önem kazanmaktadır. Tarım eğitimi uygulamalarının
okul bahçeleri, çiftlik okulları, yerel çiftliklerle bağlantılı verilen eğitimler gibi
farklı uygulama yöntemleri bulunmaktadır.
Bu uygulama yöntemlerinden çiftlik okulları, öğrencilere gıda sistemleri
hakkında eğitim vermek ve onları topluma dahil etmek için bir eğitim prog-
ramı olarak kullanılmaktadır (Blair vd., 2023, s.12). Bu sayede öğrencilere ye-
rel tarımın önemi aşılanmakta ve öğrenciler tarım sektöründe kariyer yapma,
tarımsal yeniliklere katkıda bulunma gibi konularda teşvik edilmektedir. Bu
bağlamda çiftlik okulları genellikle pratik eğitim ve tarımsal araştırmaların ya-
nında tarım endüstrisine yönelik staj gibi sektördeki farklı alanlarda öğrenme
fırsatları sunarak öğrencilerin alanlarındaki bilgi ve becerilerini geliştirmeyi he-
deflemektedir. Diğer bir uygulama yöntemi olarak okul bahçeleri ise çoğu okul
tarafından bilim, çevre çalışmaları, beslenme, dil sanatları ve matematik gibi
konuları öğretmek ve akademik eğitimi geliştirmek için kullanılan, öğrencilerin
gözlem becerilerini geliştirmelerine yardımcı olan ve aynı zamanda öğrencile-
rin disiplinler arası içeriği yaşayan bir laboratuvar bağlamında birleştirmeleri
için bir fırsat sunan eğitim yöntemidir (Graham vd., 2005, s.149; Berezowitz
vd., 2015, s.515). Okul bahçeleri, eğitim programlarının bütünleyici bir par-
çası olarak öğrencilere çevresel bilinç, sürdürülebilir tarım pratiği ve sağlıklı
beslenme alışkanlıklarının önemi gibi konularda pratik bilgi sunmaktadır. Bu
programlar aynı zamanda takım çalışması, sorumluluk alma ve proje yönetimi
gibi becerileri öğrencilere kazandırmaktadır. Bu sebeple okul bahçesi prog-
ramları eğitim kurumlarının öğrencileri bilgili, sorumlu ve çevreye duyarlı bi-
reyler olarak yetiştirmelerine katkıda bulunan kapsamlı eğitim araçları olarak
değerlendirilmektedir.

128 Çevre, Şehir ve İklim Dergisi