Page 201 - Çevre, Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 1
P. 201

Gamze Kazancı Altınok



            değişikliğini ve iklim değişikliğine uyumu nasıl etkilediğini de açıklamaktadır.
            Konular arasındaki ilişkinin küresel uygulama düzeyinde ortaya koyulabilmesi
            için bu bölümde, iklim değişikliğine uyum ile ilgili politikalar kentsel büyüme
            bağlamında açıklanmaktadır.
               2016  yılında  UN-Habitat  tarafından  “Ulusal  Kentsel  Politikada  İklim
            Değişikliğinin Ele Alınması Raporu” hazırlanmıştır. Bu raporda, kentleşmenin
            zorluklarından ve içerdiği büyüme fırsatlarından bahsedilerek sahip olduğu ikilik
            anlatılmaktadır.  Ayrıca,  enerji  tüketiminin  iklim  değişikliği  üzerinde  olumsuz
            etkileri  olduğunun  altı  çizilmektedir.  Kentlerin  dünyadaki  toplam  enerjinin
            %78’ini ve ihtiyaç duyulandan çok daha fazla araziyi tükettiği varsayılmaktadır.
            Benzer şekilde yine BM-Habitat tarafından 2011 yılında hazırlanan bir başka
            raporda  kentlerde  insan  kaynaklı  sera  gazı  emisyonlarının  %40-70  arasında
            olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle iklim değişikliğine uyum politikalarının,
            öncelikle enerji düzenlemeleri ile düşünülmesi gerekliliğinin altı çizilmektedir.
            İklim değişikliğine uyum sağlamak için düşük karbonlu kalkınma ve kentsel
            büyüme  sunulmaktadır.  Düşük  karbonlu  kalkınma,  emisyonları  ekonomik
            büyümeden ayırmayı, yani sera gazı emisyonlarını azaltmayı amaçladığından,
            iyi  planlanmış  kentleşme  sürecinin  yönetilebileceği  tartışılmaktadır.  Öte
            yandan,  ormanlar,  tarım  arazileri,  benzersiz  türlere  sahip  yeşil  alanlar  gibi
            hassas alanların, biyolojik çeşitliliğin yüksek olduğu alanların ve sulak alanların
            yerleşim  yerlerinden  ayrılması  konusunda  şehir  plancılarına  arazi  kullanım
            kararlarının  düzenlenmesinde  önemli  bir  rol  verilmektedir.  Ayrıca,  sera
            gazı  emisyonlarını  azaltmak  için  yerel  planlar  ve  stratejilerin  desteklenmesi
            vurgulanmaktadır (UN-Habitat, 2016: 59).
               2015  yılında  UNDP  tarafından  geliştirilen  ve  Küresel  Hedefler  olarak  da
            bilinen  bir  diğer  önemli  doküman  17  maddeden  oluşan  “Sürdürülebilir
            Kalkınma  Hedefleri”dir.  2030  yılına  kadar  açlık  ve  yoksulluğun  bitirilmesi,
            eşitliğin sağlanması, sürdürülebilir şehirler ve toplulukların oluşturulması gibi
            çeşitli  hedefleri  barındıran  dokümanda  iklim  eylemi  olarak  ayrı  bir  madde
            tanımlanmıştır  (13.  Madde).  İklim  değişikliğine  uyumun  temel  taşları  olarak
            planlama sürecinin güçlendirilmesi, kentsel ve kırsal alanlarda ekonomik, sosyal,
            çevresel ve mekânsal bağlantıların desteklenmesi ve uygulanabilir politikalar
            geliştirilmesi  amaçlanmaktadır.  Bu  amacın  gerçekleştirilmesi  için  yönetim,
            birey ve çevre arasındaki bütüncül yaklaşım içselleştirilmeli ve kentsel büyüme
            yaklaşımı, herhangi bir kentsel yayılma olmaksızın kompakt kent, karbon nötr
            kent gibi iklim uyumlu çözümlerle birlikte düşünülmelidir (UNDP, 2015).
               EC tarafından 2018 yılında hazırlanan iklim değişikliğine uyum konusunda
            “Avrupa Birliği Stratejisinin Değerlendirilmesi” adlı raporda; iklim değişikliği
            etkileri  kentsel  çevre  başlığı  altında  değerlendirilmektedir.  Kentlerdeki
            ekonomik  faaliyetlerin  çevresel  açıdan  sürdürülebilir  bir  nesne  olarak
            uyum  sağlamaya  katkı  sağlama  derecesine  göre  sınıflandırılması  gerektiği



            186 Çevre, Şehir ve İklim Dergisi
   196   197   198   199   200   201   202   203   204   205   206