Page 80 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 3
P. 80

Sürdürülebilir Üretim ve Tüketimde Eko-Etiketlerin Önemi:
                                     Türkiye Çevre Etiket Sistemi

            tarafından  başlatılmış;  çevre  etiketli  ürünler  “Blue  Angel”  logosuyla  1978
            yılında  piyasada  yer  almaya  başlamıştır  (Aydin  ,  2019).  Çevreye  daha  fazla
            önem  veren  ürünlerin  ve  politikaların  küresel  önemini  göz  önüne  alarak,
            Almanya’nın bu eko-etiketleme uygulamasını ABD, Japonya ve Fransa gibi
            diğer ülkeler izlemiştir. Eko-etiket programlarının tarihinde başka bir dönüm
            noktasını, 1989’da Nordic Swan olarak adlandırılan kuzey Nordic Eko-etiket
            Programı’nın  başlatılması  oluşturmuştur.  Bu  programda  Danimarka,  İsveç,
            Norveç,  Finlandiya  ve  İzlanda  “Blue  Angel”  modelini  örnek  alarak  Nordic
            Swan çevre-etiketi programını oluşturmuşlar ve işlerlik kazandırmışlardır. Bu
            girişimin, birden fazla ülke tarafından yürütülen ilk girişim olması nedeniyle,
            eko-etiket  tarihinde  önemli  bir  kilometre  taşı  olduğu  değerlendirilmektedir
            (Prieto-Sandoval vd., 2020).
               Nordic  Swan  ülkelerinin  ardından,  Avrupa  Komisyonu  eko-etiket  fikrini
            Avrupa  Birliği  (AB)  üyesi  ülkelerde  ve  Avrupa  Parlamentosu’nda  tartışmaya
            açmış,  üç  yıllık  bir  süreç  sonrasında  AB  Bakanlar  Konseyi’nin  23  Mart  1992
            tarihli  ve  880  sayılı  Tüzüğü’yle,  “Ecolabel”  uygulaması  yasalaşıp,  yürürlüğe
            girmiştir (Ecolabel, 1992).
               Çevresel  etiketlemenin  önemi  ve  yaygınlaştırılması  amacı,  küresel  olarak
            1992  yılında  Birleşmiş  Milletlerin  (BM)  Rio’da  düzenlenen  BM  Çevre  ve
            Kalkınma  Konferansı’nda  “Tüketicilerin  bilinçli  seçimler  yapmasına  yardımcı
            olmak için tasarlanmış çevresel etiketleme ve diğer çevre ile ilgili ürün bilgileri
            programlarının  yaygınlaştırılmasının  teşvik  edilmesi”  şeklinde  tanımlanarak
            kabul edilmiştir. Çevre-etiketi ya da eko-etiket programlarının dünya genelinde
            daha da yaygınlaşmasında diğer önemli bir adım ise AB faaliyetlerinde eko-
            etiket  uygulamasının  öneminin  vurgulanması  ile  gerçekleşmiştir.  Avrupa
            Komisyonu  tarafından  2003  yılında  yayımlanan  Entegre  Ürün  Politikası  (EU,
            2003) ve Temmuz 2008’de kabul edilen Sürdürülebilir Tüketim ve Üretim ile
            Sürdürülebilir Sanayi Politikaları üzerine hazırlanan AB Eylem Planı (EU, 2008),
            bu stratejiyi daha da pekiştirmiştir. Ayrıca, üreticileri üretim sürecinde daha
            az atık ve CO  üretmeye teşvik ederek AB’nin 2050’ye kadar iklim nötr olma
                         2
            hedefine  ve  döngüsel  ekonomiye  katkıda  bulunması  hedeflenmiştir.  Eko-
            etiketlerin tarihsel gelişiminde söz konusu olan önemli kilometre taşları Tablo
            1’de özetlenmiştir.














                                                                  Yıl 2 / Sayı 3 / Ocak 2023  65
   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84   85