Page 195 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 3

İbrahim Yenigün-Vildan Balcı-Abdullah Yenigün-Sinan Uyanık

b. Singapur Örneği: 2014 yılında başlatılan ‘Akıllı Millet’ girişimi
kapsamında ulusal bir sensör ağının kurulması ve veri depolama
kapasitesinin arttırılması ile kentsel planlama ve yönetim uygulamaları
yürütülmektedir.
c. İngiltere Örneği: 2012 yılında başlatılan ‘Innovate UK’ projesi
kapsamında 30 şehirde farklı paydaşların katılımıyla kentsel
yaşamda bilgi ve iletişim teknolojilerinin nasıl rol oynayacağı ortaya
konulmaktadır.
d. Amerika Birleşik Devletleri Örneği: 2015 yılında başlatılan ‘Akıllı
Şehirler’ girişimi kapsamında ağırlık olarak Nesnelerin İnterneti (IoT)
uygulamalarının yelpazesinin genişletilmesi amaçlanmış olup, kamu
ve özel sektör işbirliğinde yürütülen çalışmalar sonucunda ‘Akıllı
Şehirler ve Topluluklar Çerçevesi’ yayınlanmıştır.
e. Türkiye Örneği: 2015 yılında başlatılan ve Çevre ve Şehircilik
Bakanlığı tarafından yürütülen ‘Akıllı Kentler Stratejisi ve Fizibilite
Etüdü Projesi’ kapsamında ülkenin çevre ve şehirleşme vizyonunun
belirlenmesi, teknolojik olanakların kullanım alanlarının genişletilmesi,
yerel yönetimlerin akıllı şehir stratejileri geliştirilmesi konusunda teşvik
edilmesi, kent yönetiminde tüm paydaşların dijital platformlarda
buluşması gibi hedefler ortaya konulmuştur. Buna ek olarak,
e-Dönüşüm Türkiye Projesi (2003), Hükümet Acil Eylem Planı (2003),
Bilgi Toplumu Stratejisi Belgesi (2006 – 2010), 10. Kalkınma Planı
(2014 – 2018), 2003 – 2023 Strateji Belgesi, Akıllı Belediyecilik Zirveleri,
Akıllı Şehirler Kurultayı, Akıllı Şehirlere Dönüşüm Eylem Planı, Dijital
Avrupa Platformu’nun hedef göstergelerinden yola çıkılarak 2025
yılına kadar hedeflenen dijital dönüşümler (bulut bilişim kullanımı, veri
okuryazarlığı, dijital teknolojiler alanında yüksek lisans programlarının
açılması, uzaktan eğitim modellerinin genişletilmesi, vb.) gibi projeler
hem akıllı şehir yaklaşımının benimsendiği hem de sürdürülebilir
kentsel planlama süreçlerinin hayata geçirildiği merkezi ve yerel
düzeyde uygulanan ve/veya uygulanacak projelere örnek verilebilir.
Akıllı şehir teknolojilerinin kullanıldığı ve başarıya ulaşan kentlerin aksine,
dünya genelinde birçok başarısız akıllı şehir uygulaması görülmektedir.
Başarısız örnekler genel olarak incelendiğinde, belli başlı ortak özellikleri net
biçimde ortaya konulabilir. Bu özellikler başarısız kent örneklerinin bütüncül ve
kapsamlı bir gelişme stratejisinin olmaması, teknoloji kullanımına aşırı biçimde
odaklanmış olmaları, akıllı şehir dönüşüm süreçlerine beşeri sermaye faktörünün
dahil edilmemesi, vatandaşların yerel karar alma süreçlerine katılımı ve etkisinin
göz ardı edilmesi, ekonomik büyüme ve çevresel sürdürülebilirlik arasında
denge kurulmaması ve belli başlı unsurlara (vizyon, işbirliği, organizasyon,

180 Çevre, Şehir ve İklim Dergisi