Page 44 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 6
P. 44

Optimum Kent Büyüklüğü Araştırması:Türkiye Kentleri İçin Model Önerisi



                 dine yeterli “sosyo-mekânsal üniteler birliği” olarak kurgulanmasına dayanan
                 “ünite esaslı planlama” sistematiğinin kavramsal içeriğinin oluşturulması açısın-
                 dan önemli olduğu düşünülmektedir.
                   Kent planlama-şehircilik önerileri ise planlama çalışmalarında kentlerin yere
                 özgü karakteristiklerini esas alan dinamik ve esnek nitelikte optimum kent gös-
                 tergeler  seti  oluşturulması  olarak  görülebilir.  Bu  set,  ekolojik,  mekânsal,  sos-
                 yo-kültürel, ekonomik ve kurumsal optimizasyon göstergelerinin, kentlerin coğ-
                 rafi konum ve işlevsel kimliği bakımından kendine özgülük gösterebileceğini,
                 bu yönüyle yere özgü optimizasyon ölçütlerinin belirlenebileceğidir. Özellikle
                 kültürel ve doğal miras varlığı bakımından yere özgü planlama kararları gerekti-
                 ren özel yerleşmelere yönelik kentsel tasarım rehberleri  veya yere özgü kararlar
                                                                7
                 yoluyla  sosyo-mekânsal  ölçütler  tanımlanması,  yere  özgü  optimizasyon  dina-
                 miklerinin gerekliliğini ortaya koyması bakımından önemli görülmelidir.
                   Son olarak, mevzuat önerileri açısından bakıldığında temel konu şehircilik/
                 planlama literatürü ile mevzuat içeriği arasında gerek kavramsal açıklama/ta-
                 nımlamalar, gerekse teknik gereklilikler bakımından ortak bir dil kurulması ola-
                 rak görülmelidir. Başka bir ifadeyle, literatür bilgisi ile mevzuat arasında tutarlık
                 sağlanmasıdır. Bu tutarlık, mevzuat içeriğinde tanımlanan kentsel sosyal ve tek-
                 nik altyapı asgari standartları ve alansal gereklilikler ile hizmet mesafesi/yürüme
                 mesafesi ölçütlerinin, ünite/mahalle esaslı planlama yaklaşımı temelinde litera-
                 tür bilgisine dayanan bilimsel ve teknik gerekçeler eşliğinde belirlenmesi olarak
                 ifade edilebilir.

                   6.  Tartışma-Sonuç

                   Türkiye  kentleri  için  optimizasyon  göstergelerine  ilişkin  ölçütler  belirlemeyi
                 hedefleyen bu araştırmanın sonunda üç temel konu tartışmaya açılmıştır: Birin-
                 cisi, optimum kent arayışlarının esas itibarıyla kentlerin ulusal yerleşme sistemi
                 içindeki konumsal nitelikleri ve işlevsel kimlikleri bakımından “kendine özgülük”
                 gösterebileceğidir. Daha açık bir ifadeyle kentlerin mekânsal ve işlevsel karak-
                 teristikleri ile sosyo-ekonomik öz nitelikleri bakımından “kendine özgü optimi-
                 zasyon dinamiklerine” sahip olabileceğidir. Bu değerlendirme, Türkiye kentleri
                 için  yere  özgü  mekânsal  ve  işlevsel  karakteristikleri  nüfus-hizmet-mekân  den-
                 gesi bağlamında ele alan planlama yaklaşımlarının geliştirilmesine bakımından
                 önemlidir.
                   İkincisi, kentlerin optimizasyon dinamiklerinin tespitinde ekolojik, mekânsal,
                 sosyo-kültürel, ekonomik, kurumsal ve hukuksal bileşenlerden oluşan bilimsel ve
                 7  Bu konuda Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığınca Kentsel Tasarım Rehberlerinin
                 Hazırlanması  Projesi’nin  başlatıldığı  belirtilmelidir.  Proje  kapsamında  pilot  bölge  olarak  Kon-
                 ya-Meram ilçesi kentsel tasarım rehberi hazırlandığı not edilmelidir. Bkz.: https://mpgm.csb.gov.
                 tr/kentsel-tasarim-rehberleri-i-82334



                                                                       Yıl 3 / Sayı 6 / Aralık 2024  43
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49