Page 49 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 6
P. 49
Koray Özcan - Emine Tanrıverdi
Şahin, V. (2003). Optimal yerel yönetim büyüklüğü çerçevesinde kasaba belediyele-
ri, [Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi], Kahramanmaraş.
Tanrıverdi, E. (2022). Optimum kent büyüklüğü araştırması: Türkiye için model öne-
risi, [Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi], Denizli.
Topal, A. (1999). Optimal yerel yönetim büyüklüğü ve belediyelerin konsolidasyonu
(İstanbul için bir model önerisi), [Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi], Trabzon.
Topal, A. (2000). “Optimal yerel yönetim büyüklüğüne kuramsal yaklaşım”, Türk İda-
re Dergisi, 73(431), 55-74.
Tortop, N. (1995). “Yerel idarelerde büyüklük ölçütleri”, Çağdaş Yerel Yönetimler
Dergisi, 4(6), 21-25.
UN-Habitat (2022). The new urban agenda, United Nations Human Settlements
Programme, United Nations Press, Nairobi.
Williams, K., Burton, E., Jenks, M. (2000). Achieving sustainable urban forms, E&F
Spon Press, New York.
Yaslıkaya, R. (2019). “Yerel yönetimlerde ölçek ekonomisi: teori, kavram ve tartışma-
lar”, Liberal Düşünce Dergisi, 24(95), 163-192.
Zimmerman, D. (1982). “Small is beautiful, but: an appraisal of the optimum city”,
Humboldt Journal of Social Relations, 9(2), 120-141.
48 Çevre, Şehir ve İklim Dergisi
