Page 43 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 6

Koray Özcan - Emine Tanrıverdi

Tablo 3. Optimum kent önceliklendirme matrisi

Kentlerin, ekolojik, mekânsal, sosyo-kültürel, ekonomik, kurumsal
bileşenler eşliğinde ele alınarak ünite esaslı planlama yaklaşımı ile
Hedef
değerlendirilmesi yoluyla optimizasyonunun
sağlanmasıdır.

Nüfus-hizmet-mekân üçlemesi esas olmak üzere kentsel nüfusun
kamusal hizmetlerden eş düzeyde/yeterince faydalanabilmesi,
doğal çevre-yapılı çevre dengesinin korunması/ekolojik ayak izinin
Gerekçe azaltılması, nüfusun kent yönetimine etkin katılımı ile ortak sorun-
lara-konulara tepki verebilme ve ortak çözüm üretme kapasitesinin
geliştirilerek etkin bir yerinden yönetim mekanizması kurulması ile
kentlerin güvenli/sağlıklı ve yaşanılabilir-yönetilebilir kılınmasıdır.

Optimum ünite büyüklüğü, ünite esaslı planlama, optimum hizmet
Kavramlar sunum/etki mesafesi, nüfus-hizmet-mekân dengesi kavramlarının
tanımlanmasıdır.

Coğrafi/konumsal nitelik ve morfolojik farklılıklar bakımından yere
özgü mekânsal karakteristik, işlevsel kimlik, demografik/sosyo-kül-
Kısıtlılık türel farklıklar ile ekolojik kaynak ve değerlerin farklılık/çeşitlilik
gösterebileceği, yerel mevzuata veya yöresel düzenlemelere/
tasarım rehberlerine gereklilik olacağıdır.

Kaynak: Tanrıverdi 2022
5.3. Optimum Kent Öneriler Seti

Optimum kent öneriler seti; kavramsal içerik önerileri, kent planlama/şehir-
cilik önerileri ve mevzuat önerileri olmak üzere üç başlık altında ele alınmıştır
(Tanrıverdi, 2022: 102-106).
Kavramsal öneriler; Optimum ünite büyüklüğü, ünite esaslı planlama, opti-
mum hizmet sunum/etki mesafesi, nüfus-hizmet-mekân dengesi kavramlarının,
sosyo-kültürel donanımlar, nüfus kapasitesi, erişme mesafelerin ve mekânsal
büyüklük ile ilişkilendirilerek tanımlanmasıdır. Bu tanımlamanın, kentlerin ken-

42 Çevre, Şehir ve İklim Dergisi