Page 38 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 4
P. 38

İstanbul’da Kentsel Dönüşüm Algısı ve Beklentileri


            Paris  İklim  Anlaşması  (Birleşmiş  Milletler,  2015),  Sendai  Çerçeve  Programı
            (Birleşmiş  Milletler,  2015)  ve  Sürdürülebilir  Kalkınma  Amaçları  (Birleşmiş
            Milletler, 2015) şeklinde sıralanan uluslararası girişimler kapsamında katılımcı
            ülkelerin öngörülen doğrultuda yasal düzenlemeler yaparak afetlerin olumsuz
            etkilerinin en aza indirilmesi yönünde adım atmalarını sağlamıştır. Bu anlamda,
            1999 depremlerinin ardından geçen süreci ve risk azaltma çalışmalarına yön
            veren  yasal  ve  uygulama  araçlarını  geniş  bir  bakış  açısıyla  değerlendirerek
            birbirileri  arasındaki  ilişkileri  bir  sistem  bütününde  okumak  gerekmektedir.
            Başka  bir  deyişle,  6306  sayılı  Afet  Riski  Altındaki  Alanların  Dönüştürülmesi
            Hakkındaki Kanun, yapılaşma ve kentleşmeye yön veren mevzuat ile stratejik
            planlar ve yenilikçilik ekosisteminden bağımsız bir şekilde düşünülmemelidir.

               2. Kentsel dönüşüm algısı
               Bu  makale  kapsamında  İstanbul’da  kentsel  risk  algısı  konulu  ve  üç
            farklı  dönemde  uygulanmış  olan  anket  çalışmalarının  kentsel  dönüşüme
            odaklanan bölümleri üzerinden bir değerlendirme yapılmaktadır. Her üç anket
            çalışmasında farklı zemin yapısı ve nüfus yoğunluğunu temsil edilen gruplar
            arasından  rastgele  örneklem  oluşturularak  görüşmeler  yapılmış  olup  Asya
            ve Avrupa yakasındaki dağılımlar da dikkate alınmıştır. 2013 yılı çalışmasında
            491,  2019  çalışmasında  528  ve  yine  2019  yılında  26  Eylül  tarihinde  Silivri
            açıklarında  meydana  gelen  Mw5.8  büyüklüğündeki  deprem  sonrasında  391
            anket yapılmıştır. Belirtilen üç dönemde katılımcılara aynı sorular yöneltilmiştir.
            Silivri depremi sonrasında yapılan ankette bu sorulara ek olarak katılımcıların
            depremde yaşadıkları ve gözlemledikleri durumları değerlendirmeye yönelik
            bir soru paketi bulunmaktadır.
               2.1. Çalışma alanı

               Dökmeci  ve  Berköz’ün  (2000)  konut  alanları  üzerine  yapmış  oldukları
            çalışmada, İstanbul’un tarihsel gelişim süreci dikkate alınarak Tarihi Yarımada
            ve  çevresi  merkezli  (Eminönü  ve  Beyoğlu)  yayılımı  referans  alınarak  bir
            değerlendirme  yapılmıştır.  1.  Ringde  Bayrampaşa,  Beşiktaş,  Eyüp,  Fatih,
            Kadıköy,  Şişli,  Üsküdar  ve  Zeytinburnu  ilçeleri  yer  alırken  2.  Ringde  ise  o
            dönemin Büyükşehir Belediyesi idari sınırları kapsamında yer alan Bakırköy,
            Beykoz,  Gaziosmanpaşa,  Kâğıthane,  Kartal,  Küçükçekmece,  Pendik,
            Sarıyer  ve  Ümraniye  ilçeleri  bulunmaktadır.  Tanrıverdi  Çetin  ve  Dülgeroğlu
            (2013)  çalışmalarında  Tarihi  Yarımada  ve  çevresi  merkezli  yapı  üzerinden
            1.  Ringin  alanını,  günün  gelişme  dinamiklerini  dikkate  alarak,  Kâğıthane-
            Sarıyer bölgesine doğru genişletmiş, 2. Ringi ise Anadolu yakasında Kartal-
            Maltepe  ve  Avrupa  yakasında  ise  Bakırköy  civarında  sınırlayarak  3.  Ring
            bölgesi  oluşturmuşlardır.  3.  Ringin  sınırları  Esenyurt,  Eyüp,  Tuzla  ve  Beykoz



                                                                 Yıl 2 / Sayı 4 / Temmuz 2023  23
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43