Page 19 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 4
P. 19

Aliye Ahu Gülümser - Nur Kardelen Öztürk
                                      Mert Akay - Burak Belli

            stratejik kararları barındıran Türkiye MSP, kentsel dönüşüme yönelik oldukça
            somut hedef, strateji ve eylem setlerini ortaya koymaktadır. Bu bağlamda bu
            makale kentsel dönüşümün üst ölçekli planlarda ele alınma biçimini ve bunun
            ülkemizdeki kapsamını Türkiye MSP sürecinde kentsel dönüşüm konusunda
            üretilen hedef, strateji ve eylemleri üzerinden inceleyecektir.
               Bu makale birbirileri ile bağlantılı 5 bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde
            kentsel dönüşüme dair kavramsal bir kurguyu oluşturmuş ve makalenin temel
            problematiği çerçevelenmiştir.  İkinci bölümde, Türkiye’de kentsel dönüşüm
            uygulamalarına  ilişkin  makalenin  ana  problematik  kapsamında  güncel
            şehircilik  yazınını  eleştirel  olarak  ortaya  konmakta  ve  mevzuat  bağlamında
            kentsel  dönüşüm  tartışılmaktadır.  Üçüncü  bölümde,  Türkiye MSP Süreci,
            planın hazırlık sürecinin genel bir özeti verilerek, tarihsel bağlamda gelinen
            süreç  açıklanmaktadır.  Makalenin  odak  noktası  olarak  dördüncü  bölümde,
            Türkiye MSP - Kentsel Dönüşüm Kapsamı bağlamında ülke planı bütününde
            kentsel  dönüşüme  konu  olan  hedef,  strateji  ve  eylemleri  irdelenmiştir.  Son
            olarak, Sonuç başlıklı beşinci bölümde başta bütünleşik afet yönetimi konusu
            olmak üzere geleceğe dönük hem stratejik plan hem de alt ölçekli fiziki planlar
            düzeyinde kentsel dönüşümün rolü tartışılmıştır.

               2. Türkiye’de Kentsel Dönüşüm Uygulamaları

               Türkiye’de kentsel dönüşüm uygulamalarının tarihsel süreci incelendiğinde
            1950-1980  arası  dönemde  gecekondu  bölgelerinde  sağlıklaştırma,  yeniden
            yapılandırma  ve  kentsel  yenileme  çalışmaları,  liberal  politikalarla  şekillenen
            1980-2000  yılları  arasında  yaşam  kalitesinin  düşük  olduğu  bölgelerde  ve
            riskli bölgelerde kentsel yenileme, sağlıklaştırma ve ıslah-imar uygulamaları,
            2000  sonrasında  ise  kentsel  alanlarda  yenileme  ve  yeniden  geliştirme
            uygulamalarının yer aldığı görülmektedir (Ataöv ve Osmay, 2007; T.C. Çevre,
            Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı, 2023b). Bu dönemde kentsel dönüşüm
            ile ilgili temel değişiklik, dönüşüm kavramının parça parça da olsa (Sadioğlu
            ve  Ergönül,  2020),  yasalarla  tanımlı  hale  gelmesi  ve  çerçevesinin  ortaya
            konmasıdır (Aydınlı ve Turan, 2012).
               2000  öncesi  dönemde  hâkim  olan  kentsel  dönüşüm  yaklaşımı  tek  parsel
            üzerinde küçük ölçekli geliştiriciler tarafından yapılan yenileme çalışmalarıdır
            (Türk  ve  Altes,  2010).  2000  sonrasında  ise  yasalarla  çerçevelenen  kentsel
            dönüşüm uygulamaları artmaya başlamış ve dönüşüm proje bazlı (Özkan ve
            Türk,  2016;  Tasan-Kok,  2008),  dinamik  bir  süreç  haline  gelmiştir  (Tarakçı  ve
            Türk, 2020). 1999 Marmara Depreminin etkilerine bağlı olarak aynı dönemde
            kentsel dönüşüm afet risklerinin azaltımında bir araç olarak da kullanılmaya
            başlamıştır (Daşkıran, 2015; Genç, 2008). Stratejik planlama yaklaşımının 2010



             4  Çevre, Şehir ve İklim Dergisi
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24