Page 239 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 3

Gül Aslı Aksu

3. Bulgular

Araştırma kapsamında gerçekleştirilen analizlerden elde edilen bulgular iki
başlık altında değerlendirilmiştir.

3.1. Yüzeysel Akış Risk Analizi Bulguları
AHY’ye dayalı yüzeysel akış riski haritasında kullanılacak ağırlık oranlarını
belirlemek üzere seçilen ölçütler için bir karşılaştırma matrisi oluşturulmuştur
(Tablo 6a). Sonra bu matris normalleştirilmiştir (Tablo 6b).
Tablo 6. Yüzeysel akış riski haritasında kullanılacak ağırlık oranlarını AHY
doğrultusunda belirlemek üzere oluşturulan karşılaştırma matrisleri:
Tablo 6a. Karşılaştırma Matrisi: Tablo 6b. Normalleştirilmiş Karşılaştırma M.

Eğim Bakı Yükselti Geçirimlilik Eğim Bakı Yükselti Geçirimlilik Satır Toplamı

Eğim 1,00 5,00 7,00 3,00
Bakı 0,20 1,00 3,00 0,33 Eğim 0,60 0,54 0,44 0,66 2,23
Yükselti 0,14 0,33 1,00 0,20
Bakı 0,12 0,11 0,19 0,07 0,49
Geçirimlilik 0,33 3,00 5,00 1,00
Yükselti 0,09 0,04 0,06 0,04 0,23
Sütun 1,68 9,33 16,00 4,53
Toplamı Geçirimlilik 0,20 0,32 0,31 0,22 1,05
Normalleştirilmiş karşılaştırma matrisinden ağırlık oranları hesaplanmıştır.
Bu hesaba göre “Eğim” ölçütü %56, “Geçirimlilik” ölçütü %26, “Bakı” ölçütü
%12 ve “Yükselti” ölçütü %6 oranında risk haritasına dahil edilmiştir.
Son olarak karşılaştırma matrisinde ölçütlere atanan değerlerin tutarlılık
oranı hesaplanmıştır (Harker ve Vargas, 1987; Saaty ve Vargas, 2012).
Tutarlılık oranı 0,03 bulunmuştur. AHY’ye göre tutarlılık oranının kabul
edilebilmesi için 0,1’den küçük bulunması gerekmektedir. Yapılan araştırmada
bu koşul sağlandığı için ölçütler, belirlenen ağırlık oranlarına göre çakıştırılarak
“Yüzeysel Akış Riski Haritası” elde edilmiştir (Şekil 8).

224 Çevre, Şehir ve İklim Dergisi