Page 89 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Özel Sayı
P. 89

Günay Erpul - Özden Görücü - Atila Gül - Yusuf Güneş
                                 Reşat Akgöz - Kenan İnce - Ünal Satı Yılmaz

                3.  Çeşitlendirilmiş  Ağaçlandırma  Alanları:  Orman  ağacı  türleri  dışında,
                    meyveli  ağaç  türleri,  çalı  ve  otsu  bitkilerden  oluşan  çoklu  faydalı
                    ağaçlandırma alanları (tarımsal ormancılık) oluşturulabilir.
                4.  Sürdürülebilir Uygulamalar: En düşük maliyetli, minimum toprak işleme
                    gerektiren  ve  organik  tarım  gibi  topraktaki  karbon  miktarını  artıran
                    uygulamalar teşvik edilmelidir.
                5.  Arazi Seçimi ve Kullanım Hakları: KÇ için seçilecek arazilerin mülkiyet
                    durumu, kullanım hakları ve imar durumu gibi faktörler uygun olmalıdır.
                6.  Arazi  Sahipliliği  ve  Hak  Durumu:  Proje  yönetimi,  kredilendirme  ve
                    sertifikasyon  aşamalarında  arazi  sahipliliği  ve  hak  durumu  net  olarak
                    tanımlanmalıdır.
                7.  Ön  Fizibilite:  KÇ  projeleri,  arazi  ve  proje  senaryosunun  karbon
                    kredilendirme  ve  sertifikasyon  kriterlerine  uygun  olup  olmadığını
                    belirlemek için ön fizibilite çalışmaları yapılmalıdır.
                8.  Arazi Büyüklüğü: KÇ projelerinin uygulanacağı araziler en az 3 hektar
                    büyüklüğünde olmalıdır.
                9.  Uzun  Süreli  İdari  Süre:  KÇ  projelerinin  idari  süresi  en  az  30  yıl  (veya
                    50 yıl) olmalıdır. Ağaçların 30 veya 60 yıl boyunca tuttukları karbonun
                    atmosfere geri salınmaması sertifikasyon için önemlidir.
                10.  Mevzuat  Değişiklikleri:  Mevzuat,  KÇ  projelerinin  önündeki  sosyal  ve
                    ekonomik engelleri aşacak şekilde düzenlenmelidir.
                11.  Topraksız Çiftçilere Erişim: Yeni ve mevcut topraksız çiftçilerin toprak
                    erişimi için hazine arazileri öncelikli olarak yerel halk ve kooperatiflere
                    tahsis edilmelidir.
                12.  KÇ Yönetmeliği: KÇ’ nin desteklenmesi ve teşvik edilmesi için özel bir
                    yönetmelik çıkarılmalıdır.
                13.  Bilimsel  Araştırmalar:  KÇ  teknik  bir  konu  olup,  bilimsel  araştırmalar
                    kapsamında  geliştirilmelidir.  Araştırmacılar  ve  çiftçiler  arasında  bilgi
                    paylaşımı sistematik hale getirilmelidir.
                14.  Farkındalık ve Eğitim: Üniversiteler, resmî kurumlar ve STK’lar iş birliği
                    ile çiftçiler için eğitsel etkinlikler düzenlenmelidir.
                15.  Pazarlama  Mekanizmaları:  KÇ  uygulamaları  ile  elde  edilen  ürünlerin
                    pazarlanması ve satışı için yerel mekanizmalar oluşturulmalıdır.
                16.  Sigorta  ve  Zarar  Karşılama:  Uzun  idari  sürece  sahip  KÇ  projeleri  için
                    sigorta ve zarar karşılama mekanizmaları oluşturulmalıdır.
                Sonuç olarak, KÇ, iklim değişikliği ile mücadelede önemli bir araç olarak
              benimsenmeli  ve  ülkemizde  bu  konuda  kapsamlı  stratejiler  geliştirilmelidir.
              Mevcut arazi kaynaklarının etkin bir şekilde kullanılması, yerel halkın katılımı
              ve  uzun  vadeli  sürdürülebilirlik  hedeflerine  uygun  projelerle,  KÇ  önemli  bir
              kalkınma aracı haline gelebilir.

              88  Çevre, Şehir ve İklim Dergisi
   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93   94