Page 79 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 6
P. 79

Sena Gül Bozer - Demirhan Devran Tokatlı
                                          Emel Güven - Tamer Eren


                   Çalışmanın ilk bölümünde teorik çerçeve ele alınmış ve akıllı şehirler alanın-
                 da literatür taraması yapılmıştır. İkinci bölümde ise yöntem ele alınmış olup,
                 bibliyometrik analiz hakkında bilgi verilip literatür taraması yapılmış ve analiz-
                 de yer alan sorular maddelenmiştir. Üçüncü bölümde ise analiz sonucu elde
                 edilen bulgular incelenmiş ve yorumlanmıştır. Son bölümde ise sonuç ve öne-
                 riler sunulmuştur.

                   2.  Teorik Çerçeve



                   2.1. Akıllı Şehirler
                   Akıllı Şehir alanında gerçekleştirilen literatür taraması bu bölümde verilmiş-
                 tir. Avcı (2024:1), üretken yapay zekânın akıllı şehirlere entegrasyonunu ince-
                 lemekte ve etkili ve etik bir şekilde uygulanması için kavramsal bir çerçeve
                 sunmaktadır. Koçar Uzan (2024:1), “akıllı şehirler” ve “yönetişim” kavramlarını
                 bir arada içeren makaleleri bibliyometrik analiz yöntemiyle inceleyen bir lite-
                 ratür araştırmasıdır. Çakır Demirhan (2024b:1), Türkiye’nin akıllı şehir stratejisi
                 ve yol haritasını ortaya koyan ve 2019 yılında T.C. Çevre, Şehircilik ve İklim
                 Değişikliği  Bakanlığı,  Akıllı  Şehirler  Dairesi  Başkanlığı  tarafından  yayınlanan
                 “2020-2023 Ulusal Akıllı Şehirler Stratejisi ve Eylem Planı” belgesi incelenmiş-
                 tir. Urhan ve Güllü (2023:1), gelişen teknoloji ile son 20 yıldır uygulamaları her
                 geçen gün artan akıllı şehir kavramı bütüncül olarak değerlendirmiştir ve akıllı
                 şehir tanımı üzerinden başlanarak bu kapsama duyulan ihtiyacı irdelemişlerdir.
                 Ulubaş Hamurcu (2023:2), çalışmasında sürdürülebilir kentsel dönüşüm akıllı
                 şehirlerin hayata geçirilmesinde bir araç olarak tariflenerek bu sürecin ölçme
                 ve değerlendirmesine ilişkin ortaklaştırılmış bir performans gösterge matrisi
                 oluşturmayı amaçlamıştır. Ünsal ve Avcı (2023:1), çalışmada akıllı şehir kavramı-
                 nın ve amaçlarının irdelenmesi ile Türkiye’deki görünümün değerlendirilme-
                 si amaçlamıştır. Karayılmaz ve Özker (2020:1), küresel değişim sürecinde ele
                 alınan kentlerin yenilikçi altyapı çalışmalarına ilişkin akıllı şehirler olgusunun
                 uygulama ve yeniden yapılandırma etkinliğindeki konumunun ortaya konul-
                 masını amaçlamışlardır. Silik ve Akgül (2021:1), nitel araştırma yöntemlerinden
                 birisi olan doküman analizini kullanmışlardır. Veriler, QSR NVivo 10 paket prog-
                 ramı aracılığı ile analiz edilmiştir. Elde edilen sonuçlar incelendiğinde, Ankara
                 ile  endeksin  ilk  on  sırasında  yer  alan  şehirlerin  ortalama  değerleri  arasında
                 yapı ve teknoloji bakımından birtakım farklılıkları belirlemişlerdir. Şen (2020:1),
                 akıllı şehirlere uygulanan blok zinciri teknolojisinin özelliklerini vererek kulla-
                 nım örnekleriyle birlikte açıklamalar yapmıştır ve bazı zorluklar ve daha ge-
                 niş perspektifleri tartışmıştır. Demir ve Kılıç (2022:1), 2016-2022 yılları arasında
                 blok zincir ve akıllı şehir konuları ile ilgili uluslararası alan yazınında yayınlanan
                 çalışmaların bibliyometrik özelliklerinin belirlenmesini amaçlamışlardır. Scopus


                 78  Çevre, Şehir ve İklim Dergisi
   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84