Page 37 - GERİ SAYIM
P. 37
- GERİ S A YIM - - NAZİFE BUR CU T AKIL -
Zübeyde,
– Şu ağaçtaki kovanın balı da harika oluyor.
Bunun tadına mutlaka bakmalısınız, dedi.
Mete,
– Ben sizin için bir parça koparayım. Hemen
gelirim, dedi ve hızla ağaca tırmanıp kahveren-
gi ve siyah renklerdeki peteğin ucundan birazcık
kopardı. Arılar etrafını sarsa da Mete’nin bu du-
ruma alışık olduğu her hâlinden belliydi.
Çocuklar balın tadına baktılar. Hayatları bo-
yunca böyle bir bal yememişlerdi. Hatta yedikleri
balın tadının bala benzemediğini bile düşündü-
ler. O an gördükleri her şeye büyük bir şaşkınlık
içinde bakıyorlardı. Bitki türleri, hayvan çeşitleri,
havanın temizliği ve berraklığı…
Asya’nın atına yaklaşan Elif,
– Hiç bu kadar mavi bir gök ve bu kadar yeşil
bir orman görmemiştim, dedi.
Asya,
– Peki, ne oldu da yok oldu bunlar? 2300 yı-
lına kadar neden dayanamadılar, diye sordu.
36 37
