Page 293 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 3

Zeynep Özdemir - Merve Özkaynak

3.2. Çalışmanın Yöntemi
Çalışmada sürdürülebilir kentleşme kapsamında tarihi kent merkezi
ve kentsel gelişme alanlarının tasarımında ve planlamasında kentsel yeşil
alanların incelenmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda örneklem kent olarak
seçilen Amasya kent merkezinde yer alan yirmi beş mahalle mekansal gelişme
dönemleri baz alınarak üç kısma ayrılmıştır. Çalışma kapsamında belirlenen
kısımlarda bulunan yeşil alanların incelenmesi amacıyla birinci kısmı oluşturan
tarihi çekirdek dört bölgeye, ikinci kısmı oluşturan 1960 sonrası gelişme alanı
(Sarı, 2010:69) iki bölgeye, üçüncü kısmı oluşturan 1990 sonrası gelişme alanı
(Sarı, 2010:73) ise dört bölgeye olmak üzere toplam on bölgede inceleme
yapılmıştır. Bu bölgelerde bulunan yeşil alanların kapladıkları alan mahalle
boyutlarına göre planlama standartları ile karşılaştırılmıştır. Bu kapsamda
Amasya Belediyesi (2021) halihazır planında yer alan yeşil alanların kapladıkları
alan hesaplanmıştır.
Yeşil alanlarla ilgili karşılaşılan standartlar; Melih Ersoy (2015)’un “Kentsel
Planlamada Standartlar” adlı kitabında kentsel alanlarda yeşil alanlarla ilgili
çeşitli kaynaklardan derlediği (Tümer, 1976; Yıldızcı, 1982; Bakan ve Konuk 1987;
Türel, 1988 ve Emir ve Onsekiz, 2007) parklara ilişkin standartlar kullanılmıştır.
(Ersoy, 2015:157). Planlama ölçeğine ek olarak yeşil alanların tasarımları mimari
ve kentsel tasarım ölçeğinde incelenmiştir. Sonuç olarak Amasya’nın kentsel
yeşil alanlarının sürdürülebilirliği ve sürekliliği bağlamında öneri kentsel yeşil
alan haritası oluşturulmuştur.

3.3. Örneklem Alandaki Kentsel Yeşil Alanların Dağılımı
Çalışma kapsamında birinci kısım 1960’lı yıllara kadar yapılaşmanın
bulunduğu çok katmanlı yapılaşmanın bulunduğu tarihi kent merkezi ve
çevresi tarihi çekirdek olarak belirlenmiştir. Tarihi çekirdek olarak adlandırılan
birinci kısım; Hatuniye, Dere, Yüzevler, Üçler, Fethiye, Gökmedrese, Şehirüstü,
Hacı İlyas, Gümüşlü, Pirinççi, Sofular, Nergiz, İhsaniye, Şamlar, Kurşunlu ve
Hızırpaşa Mahallesi olmak üzere on altı mahalleden oluşmaktadır. Tarihi
kent merkezinin kuzeydoğu yönünde bulunan alanın imara açılmasıyla 1960
yılı sonrasında Amasya’nın kentsel gelişme alanı Bahçeleriçi, Ellibeşevler
ve Kirazlıdere Mahallesi ikinci kısmı oluşturmaktadır. Tarihi çekirdeğin batı
ve güneybatısında bulunan alanın 1990 yılı sonrasında Amasya’nın kentsel
gelişme alanı Şeyhcui, Akbilek ve Hacılar Meydanı Mahallesi ise örneklemin
üçüncü kısmını oluşturmaktadır.

278 Çevre, Şehir ve İklim Dergisi