Page 166 - Çevre, Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 1
P. 166

Mera Alanlarının Önemi


            hayvan  refahı  ve  sağlıklı  gıdaya  erişim  konusunda  entansif  üretimden  daha
            avantajlı durumda olduğu görülmektedir. Son yıllarda üreticilerin ve tüketicilerin
            artan farkındalığıyla birlikte Alternatif Tarımsal Gıda Girişimleri, gıda ağları vb.
            müşterek oluşumlar ortaya çıkmıştır. Bu girişimlerin, yerel yönetimler, topluluk
            çiftçiliği, çiftlik okulları gibi öz-yönetimsel ve kendini idame ettirmeye yönelik
            sürdürülebilir üretim araçlarıyla teşvik edilmesi, agroekolojik tarımsal üretimi
            ve gıda güvencesini destekleyecektir.
               İklim  değişikliğine  uyum  süreçlerinde  mera  alanlarının  korunması  ve
            iyileştirilmesi  için  çitleme  hareketlerine  karşı  topluluk  temelli  (müşterek)
            pratiklerin  desteklenmesi,  müştereklerin  öz-yönetimi  için  kooperatiflerin
            ve  üretici  birliklerinin  güçlendirilmesi  ve  kırdan  kente  göçün  azaltılması
            gerekmektedir. Bunun için öncelikle kırsal üreticilerin tarım sektöründen yeterli
            gelir elde edilebilmesi, kırsal alanlarda teknik ve sosyal altyapı eksikliklerinin
            (ulaşım,  eğitim,  sağlık  vb.)  giderilmesi,  kırsalda  alternatif  iş  olanaklarının
            oluşturularak  genç  nüfusun  kırdan  kente  göçünün  azaltılması  ve  bölgeler
            arası eşitsizliğin giderilmesi gibi kırsalın itici faktörlerinin ortadan kaldırılması
            gerekmektedir.
               İleride  yapılacak  çalışmalarda,  iklim  değişikliğinin  farklı  biyobölgelerdeki
            çayır-mera  sistemleri  üzerindeki  etkileri  detaylı  incelenerek,  doğru  arazi
            kullanım  planlarıyla  meraların  iklim  değişikliğine  karşı  direncinin  ve  karbon
            emilimi kapasitesinin arttırılması için etkin uygulamalar gerçekleştirilmelidir. Bu
            etkin uygulamaların sürdürülebilirliği için kırsal politikaların, katılımcı planlama
            yaklaşımı doğrultusunda, modern ve onarıcı tarımın uygulayıcıları olacak kırsal
            üreticiler ile beraber kurgulanması önemlidir.

               Notlar


               Çalışmada, yazar tarafından 2018 yılında İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü
            Şehir ve Bölge Planlama doktora programında tamamlanan “Rural-Ecological
            Commons:  Case  of  Pastures  in  İzmir”  adlı  tez  çalışmasının  bulgularından
            yararlanılmıştır.

               Kaynakça


               Adaman, F., Akbulut, B., ve Kocagöz, U. (2017). Herkesin Herkes İçin: Müşterekler
               Üzerine Eleştirel Bir Antoloji. İstanbul: Metis Yayıncılık.
               Ağaçayak, T., ve  Öztürk, L. (2017). Türkiye’de Tarım Sektöründen Kaynaklanan Sera Gazı
               Emisyonlarının Azaltılmasına Yönelik Stratejiler [Strategies for Reducing Greenhouse
               Gas Emissions Arising from the Agriculture Sector in Turkey], Online erişim: https://




                                                                   Yıl 1 / Sayı 1 / Ocak 2022  151
   161   162   163   164   165   166   167   168   169   170   171