Page 164 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Özel Sayı
P. 164

Dinamik Erozyon Modeli ve İzleme Sistemi (DEMİS) ile Ulusal Ölçekte
                        Arazi Kullanım Türüne Göre Erozyon İstatistiklerinin Belirlenmesi

               Kaynaklar


               Ansari, A., and Tayfur, G., (2023). Comparative analysis of estimationof slope-length
               gradient  (LS)  factor  for  entire  Afghanistan,  Geomatics,  Natural  Hazards  andRisk,
               14:1, 2200890, DOI: 10.1080/19475705.2023.2200890.
               Baer,  S.  G.  (2016).  ‘Nutrients  as  determinants  and  endpoints  in  ecological
               restoration’, pp. 333–64. In: Palmer, M. A., Zedler, J. and Falk, D. (Eds), Foundations
               of Restoration Ecology, 2nd edition. Island Press, Washington DC.
               Bayramin, I., Basaran, M., Erpul, G., & Canga, M. R. (2008). Assessing the effects of
               land use changes on soil sensitivity to erosion in a highland ecosystem of semi-arid
               Turkey. Environmental Monitoring and Assessment, 140, 249–265.

               Bennett, E.M.; Peterson, G.D.; Gordon, L.J. Understanding Relationships among
               Multiple Ecosystem Services. Ecol. Lett. 2009, 12, 1394–1404.

               Borrelli, P., Robinson, D.A., Fleischer, L.R. et al. An assessment of the global impact
               of 21st century land use change on soil erosion. Nat Commun 8, 2013 (2017). https://
               doi.org/10.1038/s41467-017-02142-7.
               Demirci, A., and Karaburun, A., (2012). Estimation of Soil Erosion Using RUSLE in a
               GIS Framework: A Case Study in the Buyukcekmece Lake Watershed, Northwest
               Turkey.  Environmental  Earth  Sciences,  66,  903-913.  http://dx.doi.org/10.1007/
               s12665-011-1300-9.

               DSİ, (2013). Türkiye Akarsularında Süspanse Sediment Gözlemleri [2006-2012], Ankara.
               E.İ.E.İ.  2006.  Elektrik  İşleri  Etüd  İdaresi  Genel  Müdürlüğü.  Türkiye  Akarsularında
               Süspanse Sediment Gözlemleri Yıllığı (1999-2005), Ankara.
               Efe R., Ekinci D. & Curebal I. 2008. Erosion analysis of Sahin Creek watershed (NW
               of Turkey) using GIS based on Rusle (3d) method. J Appl Sci 8:49-58.
               Erdogan, E.H. – Erpul, G. – Bayramin, I. (2007): Use of USLE/GIS Methodology for
               Predicting Soil Loss in a Semiarid Agricultural Watershed. Environ. Monit. Assess.
               131: 153–161.

               Erpul, G., Deviren Saygın, S., 2012. Ülkemizde Toprak Erozyonu Sorunu Üzerine: Ne
               Yapılmalı?. Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Dergisi. 1(1), 26-32.

               Erpul G., Şahin S., Akgöz, R., İnce K., Güden, A. Çetin, E. 2016. Türkiye Yağışlarının
               Özellikleri ve Yenilenmiş Evrensel Toprak Kayıpları Eşitliği (YETKE) R Faktörü. Çölleşme
               ve Erozyonla Mücadele Genel Müdürlüğü Yayınları. ISBN:978-605-4610-93-8.
               Erpul G., Şahin S., İnce K., Küçümen A., Akdağ M.A., Demirtaş İ., Çetin E., 2018.
               Türkiye  Su  Erozyonu  Atlası.  Çölleşme  ve  Erozyonla  Mücadele  Genel  Müdürlüğü
               Yayınları (ISBN: 978-605-9550-23-9). Ankara.



                                                                              163
                                                                      Özel Sayı / 2024
   159   160   161   162   163   164   165   166   167   168   169