Page 245 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 3

Gül Aslı Aksu

mekânsal düzenleniş gibi özelliklerinin yorumlanabilmesini sağlamıştır.
Araştırmanın sonunda sürdürülebilir kalkınmaya yönelik olarak ortaya konan
öneriler aşağıda maddeler halinde özetlenmiştir:
• Araştırma konusuyla ilgili gösterge ölçütlerin bir arada yorumlanmasıyla
gerçekleştirilen AHY’ye dayalı yüzeysel akış riski analizi, özellikle nitelikli
orman dokusunun risk düzeyini indirgemede önemli bir rol oynadığını
göstermiştir. Araştırma alanında orman dokusunun bütüncül bir yapı
sergilemesi, risk faktörünü azaltmakla birlikte, habitat ve tür kalitesinin
sürdürülebilirliği açısından da son derece önemlidir.
• Farklı AK/AÖ sınıfları arasındaki mekânsal komşuluk ilişkileri,
kritik sınırları teşkil etmektedir. O nedenle bu geçiş zonlarıyla ilgili
planlamaların hassasiyetle ele alınması gerekmektedir.
• Araştırma alanında tarım arazileri genelde alt havza akış güzergahlarının
çevresinde yoğunlaşmaktadır. Bu konum dolayısıyla ekilebilir arazilerle
daha üst rakımlarda komşuluk kuran AÖ/AK sınıflarının yüzeysel
akışı yavaşlatma/önleme önceliğiyle yönetilmesi gerekmektedir. Bu
bölgelerde yüzeysel akış riski orta altı düzeylerde çıkmış olsa da taşkın
riskiyle karşı karşıya olan alanlardır. Aynı konum ve risk, akış yataklarına
yakın olan yerleşim alanları için de geçerlidir. O nedenle bu alanlarda
taşkın riskine karşı tedbir alınması önerilebilir.
• Araştırma alanında yerleşim alanları ve bunlarla ilgili yapay yüzeylerin
dahil olduğu sınıflar peyzaj yüzdesi bakımından bir ağırlığa sahip
olmadıklarından bu araştırmada yüzeysel akış riskini yönetmek adına ön
plana çıkmamışlardır. İstanbul gibi yapay yüzeylerin vejetasyonla kaplı
alanları domine ettiği büyük şehirlerde, yerleşim alanlarının yüzeysel
akışla ilişkisi daha spesifik olarak ele alınmalıdır. Buna karşılık araştırma
alanında vejetasyonla kaplı yüzeylerin varlığı ve hakimiyeti, stratejilerin
bu yönde ağırlık kazanması gerektiğini ortaya koymuştur.
• Peyzaj deseni, yüzeysel akış riski gibi önemli bir fonksiyonun
değerlendirilmesinde gösterge olarak kullanılabilmiştir. Ölçütlere
dayalı bu tip kombinasyonlar, kentsel peyzajların birçok farklı yönden
değerlendirilmesi için kullanılabilir.
Kaynakça

Abedini, A., Khalili, A., Asadi, N., (2020). "Urban Sprawl Evaluation Using Landscape
Metrics and Black-and White Hypothesis (Case Study: Urmia City)". Journal of the
Indian Society of Remote Sensing, 48(7):1021–1034
Aguilera, F., Valenzuela L.M., Botequilha-Leitão, A., (2011). "Landscape metrics in
the analysis of urban land use patterns: A case study in a Spanish metropolitan area".

230 Çevre, Şehir ve İklim Dergisi