Page 17 - ATIKDAĞI ŞEHRİ

- A TIKD A ĞI ŞEHRİ - - EVRİM ÖL ÇER Ö ZÜNEL -

davranışlarıyla gündeme gelirdi. Kalın gözlükleri-
nin ardındaki kocaman gözleri hep doğruyu arar-
dı. Grubun en küçüğü Aycan’dı. Aycan’ın saçları

doğduğundan beri ay gibi gümüş rengiydi. Saç-
ları nedeniyle diğer arkadaşlarından farklı görü-

nüyordu. Bu yüzden zaman zaman çekingen dav-
ranırdı ama gruptaki arkadaşları onu cesaretlen-
dirmek için ellerinden geleni yapıyorlardı. Hatta

grubun en haylazı İsmet bile ona iyi davranırdı.
İsmet demişken biraz da ondan söz edelim: İs-

met yerinde duramayan bir çocuktu. Sanki içinde
bir elma kurdu vardı ve sürekli onu gıdıklıyordu.
Kurt gıdıkladıkça da İsmet hareket etmek istiyor-

du. Kimi zaman bu hareketlerini kontrol edemedi-
ği bile oluyordu fakat arkadaşları onu böyle sev-
miş ve kabul etmişlerdi. Böyle durumlarda Aziz’in

dedesinin sözleri gelirdi akıllarına. Dedesi, Aziz’e
şöyle derdi:

– Farklılıklar bizi biz yapar Aziz, bunu sakın

unutma!

Aziz bunu tüm grupla paylaşmıştı. Gruptaki-
ler de bu sözü kulaklarına küpe etmişlerdi. Aziz ve

16 17