Page 18 - ATIKDAĞI ŞEHRİ
P. 18
- A TIKD A ĞI ŞEHRİ - - EVRİM ÖL ÇER Ö ZÜNEL -
arkadaşları aynı okula gidiyordu. Okuldan sonra ca karasal yaşamı değil deniz yaşamını ve suları
birlikte aynı bilgisayar oyununu oynuyorlardı. Ay- da kirletiyordu. Bu durum, Aziz ve arkadaşlarını
rıca çevrim içi ortamlarda sohbet ediyor ve dışarı çok üzüyordu. Artık onlar bile kendi aralarında
çıkma saatlerinde aynı plastik parkta buluşuyor- bu konuyu konuşmaya başlamıştı. Hepsinin ortak
lardı. Kendilerine bir ad bile vermişlerdi. Adları düşüncesi son yıllarda Yeşilvadi’nin çok değişti-
Keşif Tayfası idi çünkü en çok sevdikleri şeylerin ğiydi.
başında keşif heyecanı vardı. Maceraperest ve
Yeşilvadi’de insanlar hep çok çalışırlardı. Bu
meraklıydılar. Heyecanlı ve mutluydular. Anne ve
yüzden eğlenmek için pek zamanları kalmazdı.
babaları, onların arkadaşlıkları sayesinde birbir-
Yetişkinler ve çocuklar birlikte pek eğlenemez-
leriyle arkadaş olmuşlardı. Bu da bizimkilerin işini
lerdi. Büyükbaba ve büyükannelerini ise birkaç
kolaylaştırmıştı. Böylece daha sık görüşebiliyor-
lardı. Bazı hafta sonları aileleriyle birlikte deniz senede bir bayramlarda görürdü çocuklar. Amca,
kenarındaki Keçiyeli köyüne gidiyorlardı. Oradaki dayı, teyze ve hala çocuklarının çoğu ayrı şehir-
sahilde vakit geçirmeyi seviyorlardı. “Denize gir- lerde yaşarlardı. Çoğu, birbirinin adını bile hatır-
miyorlar mıydı?” dediğinizi duyar gibi oldum. Ne lamazdı. Bu şehirde aileler geniş değil de çekirdek
yazık ki girmiyorlardı, giremiyorlardı çünkü de- aile olarak yaşarlardı. Bir araya geldiklerinde ise
nizler de Atıkdağı’nın işgali altındaydı. Mavi ol- her biri telefon ekranlarına bakardı. Bu yüzden
ması gereken deniz, koyu gri renkteydi. Büyükler, birbirleriyle nadiren sohbet ederlerdi. Telefon-
bir zamanlar turkuaz mavi olan bu sahili özlemle ların, teknolojinin en son ürünü olması önemliy-
anıyorlardı. Güzelim denizin bu hâli gerçekten iç- di. Çoğunun evi elektronik eşya mezarlığı gibiydi.
ler acısıydı. Sahile vuran yorgun balık ve kaplum- Her şeyle kısa süre ilgilenip bir kenara atmaya
bağaları görmek çok üzücüydü. Atıkdağı yalnız- alışan insanlar, ailelerini de önemsemiyorlardı.
18 19
