Page 16 - ATIKDAĞI ŞEHRİ
P. 16

- A TIKD A ĞI ŞEHRİ -                                                        - EVRİM ÖL ÇER Ö ZÜNEL -


          davranışlarıyla gündeme gelirdi. Kalın gözlükleri-
          nin ardındaki kocaman gözleri hep doğruyu arar-
          dı. Grubun en küçüğü Aycan’dı.  Aycan’ın saçları

          doğduğundan beri ay gibi gümüş rengiydi.  Saç-
          ları nedeniyle diğer arkadaşlarından farklı görü-

          nüyordu. Bu yüzden zaman zaman çekingen dav-
          ranırdı ama gruptaki arkadaşları onu cesaretlen-
          dirmek için ellerinden geleni yapıyorlardı. Hatta

          grubun en haylazı İsmet bile ona iyi davranırdı.
          İsmet demişken biraz da ondan söz edelim: İs-

          met yerinde duramayan bir çocuktu. Sanki içinde
          bir elma kurdu vardı ve sürekli onu gıdıklıyordu.
          Kurt gıdıkladıkça da İsmet hareket etmek istiyor-

          du. Kimi zaman bu hareketlerini kontrol edemedi-
          ği bile oluyordu fakat arkadaşları onu böyle sev-
          miş ve kabul etmişlerdi. Böyle durumlarda Aziz’in

          dedesinin sözleri gelirdi akıllarına. Dedesi, Aziz’e
          şöyle derdi:

               – Farklılıklar bizi biz yapar Aziz, bunu sakın

          unutma!

               Aziz bunu tüm grupla paylaşmıştı. Gruptaki-
          ler de bu sözü kulaklarına küpe etmişlerdi. Aziz ve




                                      16                                                                           17
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21