Page 12 - ATIKDAĞI ŞEHRİ
P. 12

- A TIKD A ĞI ŞEHRİ -                                                        - EVRİM ÖL ÇER Ö ZÜNEL -


          Üstelik Aziz’in burnu kötü kokulara karşı çok has-                                Aziz,  doğduğundan  beri  bu  şehirde  yaşı-
          sastı. Kötü kokular midesini bulandırırdı. E, o za-                         yordu.  Arkadaşları  ve  okulu  buradaydı.  Hatta

          man bu konuyu düşünmese de olurdu. Bu yüzden                                haftada  birkaç  saat  açık  alanda  oyun  oynaya-

          inanmasa da dedesinden hep Yeşilvadi hikâyeleri                             bilecekleri plastik oyun alanları bile vardı. Oyun
          dinlemek isterdi. Eski güzel günleri özlemle anan                           alanlarında yapay toprak da bulunuyordu. Plastik
                                                                                      kaydıraklar, salıncaklar ve yapay kum havuzları
          dedesinin anlattıkları onu duygulandırırdı. Gerçi
                                                                                      tüm çocukların sevdiği alanlardı. Aslına bakarsa-
          dedesinin anlattıkları çok uzaklarda bile gerçek-
                                                                                      nız o plastik parkları sevmeye mecburlardı çünkü
          leşmesi imkânsız hayal bulutu gibiydi. Hadi, kuş-
                                                                                      gidebilecekleri başka hiçbir yer yoktu. Gerçi, Aziz
          lar  ve  bostanlar  tamamdı  fakat  çocukların  so-
                                                                                      ve arkadaşları büyüyene kadar bununla da ye-
          kaklarda oyun oynayabildikleri bir şehrin varlığı
                                                                                      tinebilirlerdi. Ne var ki artık işler gitgide zorlaş-
          gerçekten abartılıydı. Buna inanmak şöyle dur-
                                                                                      maya başlamıştı. Şehrin yanı başında duran Atık-
          sun, böyle bir şeyi hayal bile edemezdi. Bugün-
                                                                                      dağı şehri, gittikçe büyüyor ve çocukların oyun
          lerde Yeşilvadi’de plastik çocuk parkları dışında                           alanlarına kadar yayılıyordu. Üstelik yaydığı pis
          çocukların  oyun  oynaması  yasaktı.  Oralarda  da                          koku  hepsinin  midesini  bulandırıyordu.  Atıkdağı

          anne  ve  babalarının  gözetiminde  oynamaları-                             şehri ile komşu olduklarından beri hayatlarında

          na izin verilirdi. Kendi başlarına dışarı çıkmaları,                        pek çok şey değişmişti. Yeşilvadi artık Karanlık-
          bayramlarda kapı kapı dolaşıp şeker toplamala-                              vadi olarak anılmaya başlamıştı. Bunun iki nedeni

          rı mümkün değildi. Yine de Aziz, dedesinden bu                              vardı:  Birini  başta  da  söylemiştim.  Yeşilvadi’nin

          hikâyeleri dinlemeyi seviyordu. Dedesi anlatırken                           çevresindeki kocaman fabrikalar ve evler hava-
          o da âdeta bir hayal bulutuna biniyor ve diyar di-                          nın kirlenmesine neden olmuştu. Diğeri ise daha

          yar geziyordu.                                                              da fenaydı. Atıkdağı şehri, günden güne o kadar


                                      12                                                                           13
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17