Page 30 - ANADOLU LEOPARI

- ANADOLU LE OP ARI - - MUR A T KILIÇ -

Dayım, – Dere nerede?

– Bugün çok yorucu bir gün olacak, bakalım – Karşıdaki ağacın yakınında.
ne kadar dayanıklısınız, diye sordu. Dayım da bizi dinledikçe gülüyordu. Sonun-

Kağan, da durdu. Bize bakarak şöyle dedi:

– Aslanlar gibi hazır ve dayanıklıyız, diye – Galiba karşıdaki ağaç buradan taşınmış.

cevapladı.
Kağan,
Dayım, – Şimdi yolumuzu mu kaybettik, diye sordu.

– Aslanlar yürüyüşte yavaş kalır, biz tilki gibi
Bu soruyu dayım cevapladı:
yürüyelim, dedi gülerek.
– Şaka yaptım çocuklar, ağaç tam karşımız-
Yol bir türlü bitmiyordu. “Geldik mi, geldik
da duruyor. Şimdi onun yanından aşağıya doğru
mi?” sorularımıza dayımdan,
yürüdüğümüzde dereyi göreceğiz.
– Hemen karşıdaki ağacı geçince dereye va- Biraz yürüdükten sonra dereye vardık. De-
racağız, cevabını duydukça yolun bitmeyeceğini reye yaklaştığımızda kenarda güneşlenen kur-

düşünmeye başladık. bağalar bizi görünce suya atlayıp karşıya doğru

Kağan’la kendi aramızda şakalaşıyorduk: yüzmeye başladı. Derenin suyu cam gibiydi. İçin-
deki balıklar derenin akış yönünün tersine yüzü-
– Hangi ağaç?
yordu.
– Karşıdaki ağaç.
Dayım,
– Karşıdaki ağaç nerede?
– Önce fotokapana bakalım, sonra derede
– Derenin orada.
ayaklarımızı serinletiriz, dedi.

30 31