Page 25 - Çevre ve Şehir Dergisi - Sayı 14

Her ehir kendi ismini kazmak ister Lakin bazen hikaye deiir. Bir büyük

insann künyesine. ehir buyurgan anlam gelir, ehrin bütün kodlarn

iradesiyle zamana ve mekana korku dönüüme uratarak. ehir boyun

salan bir tirandr sanki. eer, ram olur, itirazdan itaate geçer

apansz. nsan büyür, insanla birlikte

büyür ehir.
tanımak için, sendeki seni bile ‘eski’den bazılarının göğsünde.
araştırıyorlar. Eski olmasa soyluluk da yok. Beklenen bir arzunun
Eski araştırmacıları nerelisin diyor, yüzüne menzilinde karşılar
bakıp seni bir şehre bağlamak adına. bazılarını. riya, en çok kalabalıklara. Çoğalan şeyde
riya vardır çoğunlukta. Hatta çoğunlukta
Şehir mesken tutulacak yerin adıdır Şehirde çoğalır insan, şehirde kendi içine bile riya vardır. Riya bir iş bölümüdür,
kimilerince, kimilerince yeniden doğru yalnızlaşır. Şehir, kaç tane yüzü riya bir nakdi mübadele. Neyimizi satılığa
başlanılacak bir hayatın en taze umudu. varsa gösterir insana hem kendinin hem çıkarmışsak o birazda şehir olmuştur artık,
Birçokları bir somun ekmeğin adı olarak de başkalarının. Bazen insan yerine şehir o birazda kendimiz.
bilirler onu. Birçokları onu etiket gibi çoğalır da kaybolur insan. Bir bulvara
yapıştırırlar kaderlerine. Bir umuda doğru kaybolur, bir caddeye doğru Şehrin ayıp yerlerinde yaşayan yara yüzlü
yaslanmanın ter-u taze anlamıyla kaybolur, kalabalıklara doğru… Şehir çocuklar için adı konmamış bir intikamın
karşılanır kimi zaman. Şehir evde kalmış geçkin bir insandır kimileyin, kimileyin unvanıdır şehir. Soğuğu derisine kazıyan
duyguların ağırlaştırılmış durağı olur yozlaşmış bir duygu. En çok bir şehre açılır çocuklar, karanlığın derin sularına

ŞUBAT 2013 | ÇEVRE ve ŞEHİR | 23