Page 79 - Çevre ve Şehir Dergisi - Sayı 12
P. 79
ÂŞIK VEYSEL,
çıktığı nokta ile
geldiği nokta
arasındaki
mesafeyi insan
gönlünde
yakınlaştırmış,
kalender yapısı
âşık gönlünün
çerağı olmuştur.
Neler yaptı bana kader Bugünler müyesser olsaydı bana
Uyansana kara bahtım Minnet etmez idim bir kaşık kana
Yel değdikçe erir gider Mukadder harici gelmez meydana
Karşı dağda kara bahtım Neler geldi bu Veysel’in başına.”…
Veysel in Ali ve Elif adnda iki de kardei vardr. Ancak annesi ve
İçimden gitmez kederim
Mihnet ile doldu derim babas, bu dünyadan göçüp gittiklerinde kardelerinin Veysele
bakamayacan, dolaysyla evlendirmeleri gerektiini düünerek
Dünya kalsın ben giderim
Bilet veren kara bahtım… Veysel i Esma adnda, akrabalarndan bir kzla evlendirirler. Böylece
Veysel, 1919 Ylnda 25 yanda ilk evliliini yapar.
Veysel in karanlk dünyasn aydnlatmak ister babas. Onu çok sevdii
ozanlardan iirler okuyarak hem teselli eder hem halk edebiyatna Aradan 2 yl geçer ard arda anne ve babasn kaybeder. Ksa aralklarla
merak salmasn salayarak Veysel i dütüü boluktan kurtarmaya kaybettii anne ve baba acs çaresizlie sürükler Veysel i. Sonrasnda
einin de kendisini terk etmesiyle daha da yklr. Yklr ancak öyle
çalr Baba Karaca Ahmet. Veysel 10 yana gelince birde balama
alr oluna Karaca Ahmet, balarlar eski âklardan ozanlardan çalp bir yklla yklr ki sonradan haberdar olan yüreklerde adeta sancak
söylemeye. olup dimdik dorulur.
lk ciddi eitimi köylüleri Molla Hüseyinden daha sonra da baba dostu Anne ve babasn pe pee kaybettikten sonra ikinci çocuu on
Çamhl Ali Aadan alr. Pirsultan Abdal, Âk Kerem, Karacaolan, günlükken ölür. Kara bulutlar çöker Veysel in hanesine. Aile içinde
Yunus Emre ve Emrah gibi tannm ustalarn eserlerini çalp söyler. soukluk gün geçtikçe artar. Esma kadn huzursuzluk üstüne
huzursuzluk çkartr. Veysel in âmâ hali kederli halle birleince ar
Sava yllardr, arkadalar cepheye koarken o gidemez. Her evden gelmeye balar kadna. Ve sonunda baka birine kayar gönlü. çi
akran delikanllar askere cepheye giderken o kahreder. Söyleilerinin içine gömüldükçe gömülmütür Veysel in. Kördür fakirdir fukaradr
birinde o günlerini öyle anlatr: Eve girerim, yüzüm ask: anam karsndakine hep eksik hep yük hissetmitir kendini. Her eyi
babam halimi bilmez. Ben onlara derdimi, dokunmasn diye, açamam. hisseder anlar ama gitme diyecek dilini gönlünün ateinde eritir.
Onlar benim kafa tuttuumu zannederler, bense derdimi dökmekten Derken günlerden bir gün Esma kadn evden kaçmak için hazrlk
çekinirim, öyle ki, sazdan bile farr gibi oldum.
yapar ve bir sabah namaz vakti sözletii adamla kaçp gider. Ba
Veysel in vatana olan borcunu ödeme duygusunun arl dizelerine bostan tarla çayr kaçarken bir yandan da ha bire ayann ucunu
de yansr: yere vurup durur Esma kadn. Ayakkabsnn içinde her ne varsa onu
“Ne yazık ki bana olmadı kısmet rahatsz eder ancak kaçmaktan ayakkaby çkarp içini temizlemeye
Düşmanı denize dökerken millet vakit bulamaz. Bir müddet sonra durup soluklanrlarken ayakkabsna
Felek kırdı kolumu, vermedi nöbet yönelir ve rahatsz eden her neyse çkartmak ister. Ayakkaby çkarp
Kılıç vurmak için düşman başına. içine elini götürdüünde ise rulo halde sarlm bir ey bulur, çkartp
ARALIK 2012 | ÇEVRE ve ŞEHİR | 79
