Page 69 - index

SEVGLYE MEKTUPLAR
Cemil Meriçten Lamia Hanma

13 Aralık 1966

Tesellilerin En Hazini

Önce mektupların, sonra da sesin beni tekrar hayata kavuştur-
du, şimdi çelik gibiyim. Pazar günü yabancıların kuşattığı bir
düşman kalesi gibiydim, sensizdim.

Sevgiliyi başkalarında aramak, tesellilerin en hazini. Tatsız
tartışmalarla geçen bir gece. Sis, soğuk,uykusuzluk ve hepsin-
den zoru seninle başbaşa kalamamak. Kabus geçdi.

Canım benim. Mezardan fırlamam için sesini duymam kafi.
Ölüm, yaşamak istememek. Hastalık, ruhun isyanı.

Paris sen yokken rüyalarımın şehriydi, şimdi Paris’im sensin,
bütün ışıkları, bütün cazibesi, bütün büyüsüyle Paris. Yalnız
Paris mi? Teninde çöllerin alevi, teninde çöl akşamlarının se-
rinliği. Paris bir kartpostal kadar cansız, soluk, soğuk. Yalnız
sen yaşıyorsun, yalnız sende yaşıyorum. Seninle, senin için ya-
şıyorum, seni yaşıyorum.

Senin yanında bütün kadınlar gazete kağıdından kırpılmış gibi
düz, sığ, ruhsuz ve manasız...Sen aşkın ta kendisisin canım
benim, kadının ta kendisisin. Bütün kuvvetin oradan geliyor.
Tabiat kadar tabiisin. Ve bir busende bütünün var, bütünün
yani rüyaları, özleyişleri, çırpınışları, hummaları, şefkatleriyle
bütün kadınlık.

Her zerren yaşıyor. Sen bitmeyen tek kitap, eskimeyen tek şiir.

Cemil Meriç, Jurnal-Cilt 2, letiim Yaynlar

KASIM 2014 | ÇEVRE, NSAN ve EHR | 67 | 67
KASIM 2014 | ÇEVRE, NSAN ve EHR