Page 245 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Özel Sayı

Güler Demir

yetecek kadar taşkın suyunu yönlendirdiği ve bu alanlarda tarımsal üretim
yaparak yaklaşık 300.000 kişiyi beslediği belirtilmiştir (Taghawi, 2019). Bu taşkın
suyu yönetimi yöntemi, günümüzde hala kullanılmakta olup, bu bölgeyi akarsu
tarımının sürekli olarak uygulandığı ender yerlerden biri haline getirmiştir. Orta
Doğu’da su hasadı; 1) Yağmur Suyu Hasadı, 2) Taşkın Suyu Hasadı ve 3) Yeraltı
Suyu Hasadı olmak üzere üç ana başlık altında uygulanmaktadır.

2.3. Asya
Japonya’da, 1980’lerin başından itibaren yerel yönetimler, yağmur suyu
hasadını su kıtlığı ve kentsel sel sorunlarıyla başa çıkmak için etkili bir geri
dönüşüm yöntemi olarak teşvik etmeye başlamıştır. O zamandan bu yana,
yerel belediyelerin sunduğu özel finansman programları sayesinde büyük
kamu ve özel binalarda yağmur suyu hasadı aktif olarak kullanılmaktadır. Son
40 yılda, Japonya’da su hasadı sistemlerinin sayısı devlet desteğiyle önemli
ölçüde artmış ve 2012 yılı sonunda, 1990 yılına kıyasla çok daha fazla kurulum
kaydedilmiştir. Bu sistemlerin yaklaşık %30’u 8-1000 m³ arasında değişen tank
kapasitesiyle okul ve üniversite binalarında, %15’i ise maksimum 1500 m³ tank
kapasitesiyle kamu binalarında kullanılmaktadır. Bireysel evlerde, genellikle
1 m³’ten daha küçük kapasiteli yağmur suyu hasadı sistemleri yaygın olarak
kullanılmaktadır. 2011’deki Büyük Doğu Japonya Depremi, evlerde acil
durumlar için yağmur suyu depolama sistemlerinin kurulumunda ani bir artışa
neden olmuştur (Campisano vd., 2017).
Son yıllarda Güney Kore’de su hasadı, özellikle gelişmiş kentsel alanlarda aşırı
iklim olaylarına karşı bir uyum stratejisi olarak yeniden değerlendirilmektedir.
Büyük ölçekli su hasadı projelerine ağırlık verilmektedir (Han & Mun, 2011).
Güney Kore’de ayrıca, evsel yağmur suyu kullanımından enerji tasarrufu
sağlayan programların teşviki üzerine de tartışmalar devam etmektedir.
Tayland’da, su hasadı sistemlerinin düşük maliyetle uygulanması
desteklenmektedir. Tayland hükümeti, çeşitli kapasitelerde (0.1-3 m³) kavanoz
tank sistemleri ile geniş kapsamlı bir ulusal su hasadı programı başlatmıştır. Bu
sistemler, birçok köyde içme suyu sağlamak için kurulmuş ve kurak mevsimde
evsel kullanım için altı aya kadar yağmur suyu biriktirilmiştir (Wirojanagud &
Vanvarothorn, 1990).
Çin’in Gansu Eyaleti’nde, son yıllarda yürütülen bir su hasadı demonstrasyon
projesi, başarılı sonuçlar elde etmiştir (Gould vd., 2014). Proje, 2000 yılına
kadar toplam kapasitesi 73 milyon m³ olan 245’ten fazla yağmur suyu deposu
inşa ederek yaklaşık 2 milyon kişiye içme suyu sağlamış ve 230.000 hektardan
fazla alana ek sulama yapılmıştır. Bu başarının ardından, 17 eyalet 2001’den
itibaren su hasadı sistemlerini benimsemiş ve Çin genelinde içme suyu ve
sulama için 5.5 milyondan fazla tank inşa edilmiştir. Ayrıca, 2009 yılında Tayvan
Su Kaynakları Ajansı, su hasadını evsel su temininde alternatif bir kaynak olarak
Tayvan Su Kanunu’na dahil etmiştir.

244 Çevre, Şehir ve İklim Dergisi