Page 306 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 3
P. 306

Kentsel Yeşil Alanları Sürdürülebilir Kentleşme Üzerinden Okumak:
                                       Amasya Kenti Örneği

               Özdede, S. , Hazar Kalonya, D. ve Aygün, A. (2021). “Pandemi Sonrası Dönemde
               Kişi Başına Düşen Kentsel Yeşil Alan İhtiyacını Yeniden Düşünmek”. İdealkent , Post
               COVID-19 Effects on Urban Public Spaces, 362-388 . DOI: 10.31198/idealkent.843386
               Özdemir, Z., (2022), Kişisel arşiv.

               Öztürk, S. ve Özdemir Z. (2013). “Kentsel Açık ve Yeşil Alanların Yaşam Kalitesine
               Etkisi  “Kastamonu  Örneği””  .  Kastamonu  University  Journal  of  Forestry  Faculty,
               13  (1)  ,  109-116  .  Retrieved  from  https://dergipark.org.tr/tr/pub/kastorman/
               issue/17231/179963
               Sandal, E. K. ve Karademir, N. (2014). “Kahramanmaraş’ta Yeşil Alanların Yeterliliği
               İle Halkın Beklentilerinin ve Bilinç Düzeyinin Belirlenmesi”, Doğu Coğrafya Dergisi,
               18 (29), 155-176 . https://dergipark.org.tr/tr/pub/ataunidcd/issue/2457/31312

               Sarı,  T.,  (2010).  Türkiye’de  Kent  Planlaması  ile  Değişen  Konut  Üretim  Sürecinin
               İncelenmesi:  Amasya  Örneği,  Yayınlanmamış  Yüksek  Lisans  Tezi,  Yıldız  Teknik
               Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.
               Sezgin,  D.,  ve    Varol,  Ç.  (2012).  “Ankara’daki  kentsel  büyüme  ve  Saçaklanmanın
               Verimli Tarım Topraklarının Amaç Dışı Kullanımına Etkisi”. Metu Journal of the Faculty
               of Architecture, 29(1), 273–288. https://doi.org/10.4305/METU.JFA.2012.1.15
               Tango,  U.  ve    Topçu,  M.  (2021).  “Kentsel  Donatı  Alanlarının  Erişilebilirlik  Analizi:
               Mardin Kızıltepe Örneği”. Türkiye Coğrafi Bilgi Sistemleri Dergisi, 3 (2) , 104-115 .
               https://dergipark.org.tr/tr/pub/tucbis/issue/65820/944795

               TÜİK (2022). Amasya İlçe Mahalle Nüfusları, www.tüik.gov.tr (E.T. 18.10.2022)
               Türkoğlu, H. ve Kısar Koramaz, E. (2012). “Yaşam kalitesi ve kentsel yeşil alanlar”.
               M. Ersoy (Ed.), Kentsel planlama (Ansiklopedik Sözlük) içinde (s. 474–475). İstanbul:
               Ninova Yayıncılık.

               UN-HABITAT,  (2020).    “Sustainable  development  goals”,  https://unhabitat.org/
               sites/default/files/2020/06/sustainable_development_goals_summary_version.pdf,
               (E.T. 18.11.2022).
               UNESCO  (2022).  “Sürdürülebilir  kalkınma  hedefleri”,  https://www.unesco.
               org.tr/Pages/108/219/Sürdürülebilir-Kalkınma-2030-Hedefleri-İhtisas-Komitesi
               (E:T 18.11.2022)
               United Nations (2022).”United Nations Conference on the Human Environment”,
               5-16  June  1972,  Stockholm  https://www.un.org/en/conferences/environment/
               stockholm1972 (E.T. 14.12.2022).

               WCED,  (1987).  “Our  Common  Future  World  Commission  on  Environment  and
               Development”, Oxford :Oxford University Press.





                                                                  Yıl 2 / Sayı 3 / Ocak 2023  291
   301   302   303   304   305   306   307   308   309   310   311