Page 161 - Çevre Şehir ve İklim Dergisi - Sayı 3

Abdüssamet Aydın - Necati Cem Aktuz

2.8. Verimli Sulama Teknikleri

Mevcut su kaynaklarının %80’inden fazlası dünyada sulama için
kullanılmaktadır (Seddon ve ark. 2016). Fakat su kaynakları aşırı derecede
tüketilmekte ve artmakta olan nüfusu beslemek için daha çok üretkenliğe ihtiyaç
duyulmaktadır. Altyapı ve yönetim sistemleri suyun doğru zamanda doğru yere
doğru miktarda ulaştırılması için tasarlanmış olmalıdır. Toprak çeşidi, iklim,
ekin çeşidi, uygunluk, teknoloji maliyeti ve üretici deneyimi ve eğitimi dikkate
alınması gereken saha faktörleridir. (Balage ve ark. 2015). Sahaya su taşınması
dikkate alınması gereken bir diğer gerekli unsur olup sızıntı ve buharlaşma
yolları ile nakil kayıplarının azaltılması amaç edinilmeli ve mümkün mertebe
açık kanallar kapalı borular ile değiştirilmelidir (Baban ve ark. 2001).
Tablo 11: Verimli Sulama Tekniklerinin Faydaları ve Zorlukları (FAO, 2018c)
raporundan yararlanılarak yazar tarafından düzenlenmiştir.

FAYDALARI ZORLUKLARI

• Azaltılmış işletim maliyetleri • Yönetim yoğun ve bilgiye dayalı
olabilir
• Azaltılmış su ve atık kullanımı
• Bazı bölgeler için ulaşılması güç
• Azaltılmış besin kaybı
malzemelere ihtiyaç duyulabilir
• Artan su tablosu yüksekliği
• Bazı sistemlerin kurulumu ve bakımı
• Otomatik hale getirilebilir güç olabilir

2.9. Entegre Bitki Besin Yönetimi

Entegre Bitki Besin Yönetimi toprağın fiziksel, kimyasal, biyolojik ve
hidrolojik özelliklerine göre çiftlik üretkenliğini arttırırken toprak bozulmasını
en aza indirmek için toprak verimliliğini optimize etmeyi amaçlamayan bir
ekosistem tabanlı uyum faaliyetidir. Amacı; bitki besinlerini farklı besinlerin
arasındaki etkileşimi anlayarak daha akılcı bir şekilde kullanmak (getiri odaklı,
saha ve toprağa özel), mineral ve organik gübre karışımları kullanmak, ürün
sistemi/rotasyon tabanlı ve saha içi ve dışı atık dönüşümlü bir sisteme besin
sağlamaktır (FAO, 2018).

146 Çevre, Şehir ve İklim Dergisi