Page 30 - index
P. 30
HALEP
Halep! Halep!
Ey kâdim medeniyetlerden asil şehir!
Umrâna süt emziren merhametli nehir!
DÜNYA GÖZLERN KAPATSA DA BZ
İnsanlık manzumesinde bir zarif nesir
Şehirler Şahlığında ihtişamlı vezir
MAZLUMLARIN YANINDAYIZ
Peygamberler beldesi, erenler diyârı
Taşında toprağında ârifler nazarı.
Bağrında emânet Nebiy-i Zekeriyâ
Kutlu bir bereket sana Makâm-ı Yahyâ.
Yol verir medreselerin ilme irfâna
Rahle-i tedrîsinde Hazret-i Mevlânâ.
Kubbe kubbe dokudu mahâretli Mimar
Kardeşin Selîmiye hasretine ağlar.
Şerhalanan toprağında karanlık hesap
Hesap ki ne hesap! Bin yıllık kalın kitap.
Kan, gözyaşı zâlimin konuştuğu lisân
Kâfiri şöyle dursun, bu nasıl Müslüman?
Yükselirken feryatların Arş-ı A’lâ’ya
Bosna ağlar sana, gözyaşı çağlar Tuna.
Bir değirmenmiş dünyâ, budur bugün talih
Umutsuzluk da neymiş, döner bir gün tarih.
Al kanı şehîdimin, besliyor gülleri
Açılsın goncamız, söyletsin bülbülleri.
Hele tek yürek olsun Evlâd-ı Fâtihân
Bir Fâtih daha gönderir Hâlık-ı Yezdân.
Refik TUZCUOĞLU
28 Çevre, nsan ve ehir | Aralk 2016 | Say 15
