Page 64 - UMUT YÜKLÜ BALON
P. 64

- UMUT YÜKLÜ B AL ON -                                                             - MEHT AP TEKER -


                                                                                            Cemre kanatlarını açıp çocukları kucaklaya-
                                                                                      rak,
                                                                                            – İyileşme, hataları fark etmekle başlar. Siz-
                                                                                      ler  yolculuğunuz  boyunca  dünyayı  tehdit  eden
                                                                                      sorunları fark ettiniz. Eminim, bundan sonra siz
                                                                                      ve sizin gibi güzel yürekli çocuklar dünyayı daha
                                                                                      güzel bir yere dönüştürecek. Bu balonda umutla
                                                                                      bekledim sizi, şimdi sıra sizde. Gidin ve bu balon-
                                                                                      daki umudu dağıtın insanların kalplerine, dedi ve

                                                                                      gözden kayboldu.
                                                                                            Yıldız Hanım, Güneş’in sarı saçlarını okşaya-
                                                                                      rak seslendi:
                                                                                            – Güneş’im. Haydi uyan kızım, yatağına geç!

                                                                                            Güneş gözlerini açtığında salondaki koltuk-
                                                                                      taydı.  Akşam  yemeğinden  sonra  uyuyakalmış-
                                                                                      tı. Her şey bir rüya mıydı? Çok şaşkındı. Yüzünü
                                                                                      yıkamak  için  ayağa  kalkarken  başucundaki  anı
                                                                                      defterini gördü. Defteri açarken elleri titriyordu.
                                                                                      Hızlı bir şekilde sayfaları karıştırdı. Balon balığı,
                                                                                      Albatros,  Cihan  Bey…  Satır  aralarında  gözleri
                                                                                      onları  aradı  fakat  hiçbirini  göremedi.  Sayfanın
                                                                                      sonunda bir not vardı, kalbini her zaman okuyan
                                                                                      annesinin el yazısını tanıdı:

                                                                                            Dünyaya  ondan  aldıklarının  fazlasını  veren
                                                                                      ve onu bulduğundan daha güzel bırakan bir iyilik
                                                                                      Güneş’i olman dileğiyle…


                                      64                                                                           65
   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68   69