Page 32 - UMUT YÜKLÜ BALON
P. 32
- UMUT YÜKLÜ B AL ON - - MEHT AP TEKER -
Sözünü sepete düşen kız tamamladı: landım. Tüylerimdeki renkler solmaya başladı. Et-
rafımı saran ışık azaldı. Bana yardım etmelisiniz.
– Tabii daha önce kanatları olan bir kız gör-
memişsinizdir. Korkmakta haklısınız. Buraya gel- Sadece benim için değil, doğadaki her canlının
menizi ben sağladım çünkü yardımınıza ihtiya- ve dünyanın geleceği için de bu çok önemli.
cım var ama önce tanışalım. Benim adım Cemre, Güneş, yardım etmeyi çok isteyen ama ça-
dedi. Deniz, Toprak ve Güneş de adlarını söyleyip resiz bir sesle konuştu:
kendilerini tanıttılar. Güneş, daha önce duyduğu
– İyi ama biz daha çocuğuz. Bizim nasıl bir
bir hikâyeyi hatırladı:
yardımımız olabilir ki?
– Yoksa sen bahar aylarında havaya, topra-
Cemre, kanatlarını açıp ucunu Güneş’in om-
ğa ve suya düşen Cemre misin?
zuna koyarak çocuklara,
Cemre,
– Dünyayı ancak siz ve sizin gibi çocuklar
– Evet, baharın gelişini insanlara ben müj- kurtarabilir, dedi.
delerim. Yedi gün arayla havaya, toprağa ve suya
Toprak sordu:
dokunarak onların ısınmalarını sağlarım ancak
– İyi de nasıl?
son yıllarda dünyaya bir şeyler oldu. Benim etkim
azalmaya başladı. Dünya kendiliğinden ısınıyor. Cemre buruk bir tebessümle cevapladı:
Böyle giderse dünyadaki tüm canlılar zarar göre- – Onu bu hâle getirenlerin yaptığı hataları
cek, dedi. Kanatlarındaki renkleri solmuş tüyleri yapmayarak. Şimdi sizi bir yolculuğa çıkaraca-
işaret ederek devam etti: ğım. Size bu yolculukla eşlik edecek dostlarım
– Ben bugün havaya dokundum ama kanat- olacak. Bunlar toprağa, havaya ve suya dokun-
larımın hâline bakın. Hava o kadar kirli ki hasta- duğumda yaşadıkları sıkıntılara tanık olduğum
32 33
