Page 61 - GERÇEK ZENGİNLİK
P. 61
- GER ÇEK ZENGİNLİK - - EVRİM ÖL ÇER Ö ZÜNEL -
karşılaşmamıza kadar bolca macera yaşaman ve Annesi:
hep mutlu olman dileğiyle, dedi ve suları köpürte – Bu sularda rastlamak mümkün ama ona
köpürte uzaklaştı. yaklaşmak çok zor.
Bu sırada babası, yüzerek Elif’in yanına gel- Elif sessizce gülümsedi. Bilge ağacın arka-
di. daşı olduğu için kendini çok şanslı hissediyordu.
Ailece, suların altında uzanan dağların üze-
– Elif’im, yine hayallere mi daldın yoksa?
rinde birlikte yüzdüler. Kıyıya geldiklerinde çok
Elif, yorulmuşlardı. Akşam yatmadan önce Elif gün
– Baba, iyi ki bana yüzmeyi öğrettin ve iyi ki boyu gördüğü ve balinanın anlattığı her şeyi gün-
tatilimizi böyle geçiriyoruz. Hayal kurmayı, keş- lüğüne yazdı. Ardından derin bir uykuya daldı.
fetmeyi çok seviyorum artık, dedi. Ertesi sabah uyandığında babası turuncu
karavanı çoktan hareket ettirmişti. Yolculuk, bu
Bu sırada annesinin de sesi geldi:
sefer Ankara’ya doğruydu. Elif Gönlübol diyarının
– Sonunda ben de deniz gözlüğümü buldum. kalbinin Ankara olduğunu biliyordu. Ankara’nın
Denizin altında uzanan dağları bir de ben göre- başkent oluşunu, İlk Meclis’i ve Anıtkabir’i biliyor-
yim. Hem kim bilir belki bir yengeçle de karşılaşı- du. Öğretmenleri derslerde hep anlatmıştı ama
rım. bu sefer oraları ziyaret edemeyeceklerdi. Babası
ona Ankara’nın Gölbaşı ilçesindeki sevgi çiçekle-
Elif,
rini görmeye gideceklerini söylemişti. Sevgi çi-
– Belki de bir kaşalot balinasıyla karşılaşırsın çekleri, Mogan ve Eymir denen göllerin arasında
anneciğim, dedi. kalan sulak bir alanda yaşıyordu. Buraya yıl bo-
60 61