Page 4 - Çevre ve Çocuk - Nisan 2025

Kardan Dede

ve Arkadaşları

Yazan: Tolga Erenus / İllüstrasyonlar: Mustafa Delioğlu

Beyaz bir rüyanın içinde gibi başladım güne...
Kar dünden beri aralıksız yağmaya devam ediyor. Ben ise yakalandığım nezle
yüzünden iki gündür hasta bir şekilde evde yatıyorum. Bu durumda sokağa çıkıp
arkadaşlarla kartopu oynamak hiç de akıllıca olmaz. Annemin de izin vermeyeceğine
eminim. İzin verse bile yataktan çıkacak kadar iyi hissetmiyorum kendimi.

Dışarıda her yer bembeyaz karla kaplı… Benim üzerimde ise büyük bir yorgan var.
Başucumdaki sehpaya, kabuğu soyulmuş portakallar bırakmış annem. Pek iştahım
olmadığı için portakalların tadından çok, odaya yayılan kokusu hoşuma gidiyor. Arada
sokakta karla oynayan arkadaşlarıma, onların yaptıkları kardan adamlara, yokuştan
geçerken ayağı kayan insanlara bakıyorum pencereden...

Sıcacık yatağımda bir yandan sokaktan gelen sesleri dinleyip bir yandan
elimdeki macera kitabını okurken, uykuya dalmışım yine…

Ne kadar uyudum bilmiyorum ama rüyam saatlerce
sürdü sanki. Kardan Dede ve arkadaşlarıyla da bu
rüyada tanıştım.
Annemin verdiği portakalların vitaminiyle birden iyileşmişim. Paltomu ve yün eldivenlerimi
giydiğim gibi koşarak sokağa çıkmışım. Her yer diz boyu karla kaplı. Ama sokakta benden başka
kimse yokmuş nedense. Ne bir araba geçiyor yoldan, ne de tek bir insan…

Karın büyüleyici güzelliğine kapılıp oynamaya daldım rüyamda. Çok
büyük bir kardan adam yapmak için elimle sıkıştırdığım bir kar parçasını
yerde yuvarlamaya başladım. Ben yuvarladıkça o etrafına karlar biriktirip
büyüyordu. Sokaklar boyunca yuvarlamaya devam ettim.

Kardan adamın bir parçası olarak düşündüğüm bu kar topağı, birazdan o
kadar büyüdü ki boyu benim boyuma yaklaştı. Ama ben bir türlü durmak
istemiyordum. Biraz daha, biraz daha…

Büyüdükçe de hızlandı. Hızlandıkça onu kontrol edemez oldum.
Sonra bir anda elimi kaptırınca ben de kar toparlağının üzerine
yapıştım ve onunla birlikte dönmeye başladım.

2 ÇEVRE VE ÇOCUK