Page 111 - Çevre, İnsan ve Şehir Dergisi - Sayı 9-10

Zaman, korku ve korkuluklar...
Antropolojik verilere göre ilk çalar-
da en azndan bir nesne olarak kor-
kuluklara rastlamak güçtür. Tabiatn
kendisi zaten yeterince korkutucudur
ve insan bu büyük korkutuculukla ba
etmekten çok, neyin korkutucu oldu-
unu anlamaya ve anlamlandrmaya
uramtr uzun zaman boyunca. O
ilk zamann korkuluu da bu yüzden
insann kendisi, çl, abartlm hal
ve hareketleridir.Fakat ehirlerin or-
taya çkmas, yerleim birimlerinin
ekillenmesi ve tarm tekniklerinin
örenilmesiyle birlikte Ortaçan
balad tarihlerde, tarlalarda boy
göstermeye balamtr korkuluklar.
Giderek zaman ilerlemi, toplu ya-
am biçimleri farkl formlar kazan-
m, teknoloji gelimeye balam
ama korkuluklar sanki olmazsa ol-
maz birer fgür gibi, ekilen tarlalarn
orta yerinde durmaya devam etmi-
lerdir.
Üstlerinden uçaklar, yanlarndan
yörelerinden traktörler, araçlar, ma-
kinalar gelip geçmi, eskidikçe es-
kimi, rüzgarla, karla, yamurla
tanmlar ama bir biçimde hep var-
lklarn sürdürmülerdir korkuluk-
lar. te bütün bu halleriyle de; sanki
de insann içindeki hep korkmaya
hazr saf bir çocuun, korkutmak için
ekillendirdii korkutucu ama bir o
kadar da saf ve çocuksu yann ele
vermilerdir.
Korkudan ve korkutuculuktan da öte,
tarlasnn orta yerine bir korkuluk
diken insan; yapp ettii bu nesneyi
oluturan, çul, çaput, çal, çubuk, ot
ve samann öylece tarlasnn ortasna
dikmi olduu bir ekilden daha fazla
bir ey olduunu düünmütür hep.

Pagan devrinin uyduruk tanrlarn
kandran insan...
Büyük bir merakla uzun yllar korku-
luklarn fotorafarn çeken fotoraf
sanatçs Colin Gerrauya göre imdi,
bu zamanda çekilen bu fotorafar
yüzyllar öncesinde de çekilmi te
olabilirler. Çünkü tarlalar da, korku-
luklar da son tahlilde hep ayn kal-
mlardr.

ARALIK 2015 | ÇEVRE, NSAN ve EHR | 109