Page 22 - KUYRUKLU YILDIZ EFSANESİ
P. 22
- KUYRUKLU YILDIZ EF S ANESİ - - NAZİFE BUR CU T AKIL -
– Bu görevi layıkıyla yapacağıma emin ola- Akbaba,
bilirsiniz, dedi.
– Göstermem lazım. Haydi, uç benimle, dedi
Ozan: ve sesli bir kanat çırpışıyla göğe yükseldi.
– Kiminle konuşuyorsun? Ozan da arkasından havalanırken sordu:
Akbaba: – Hâlâ adını söylemedin bana?
– Kendimi kaptırdım. Uyum sağla biraz. Ef- Akbaba gözlerini ileri kenetlemiş havada
sane beş yüz yılda bir oluyor. Hiç mi heyecanın süzülürken,
kalmadı? Şu an dünyayı kurtarmak üzereyiz.
– Ben kızıl akbaba soyundanım. Bana “Kızıl”
Ozan: diyebilirsin, dedi ve kanat çırparak uzaklaştı.
– Dünyayı mı kurtarmak üzereyiz? Ben sa- Ozan da hızla ona yetişti.
dece havada biraz süzülür, birkaç yer görür son-
Birlikte havada süzülüp dönüyorlar ve hiç
ra eski hâlime dönerim diyordum. Hem dünyanın
durmadan ilerliyorlardı. Ozan her kanat çırpışın-
kurtarılmaya ihtiyacı yok ki… Nereden çıktı şimdi
dan sonra gözlerini kapatıyor, rüzgârın tüyleri-
bu?
nin arasından geçişini hissediyordu.
Akbaba:
Uzunca süre kanat çırptıktan sonra ileriden
– İnsan doğanın bir parçası. Hepimiz gibi. dumanların çıktığı bir yere yaklaştılar. Rüzgârın
Bunu unutursak her şey kötüye gider. İnsanların kanatlarının arasından geçişi tuhaflaştı. Ozan:
bir kısmı doğanın bir parçası olduğunu artık ha- – Kendimi yorgun hissetmeye başladım. Ne-
tırlamıyor. fes almakta zorlanıyorum, tüylerim de rüzgârdan
Ozan: farklı etkileniyor. Sanki tüylerime yapıştırıcı sür-
müşüm gibi. Nereye geldik biz böyle?
– Ne demek istediğini anlamıyorum.
22 23