Page 12 - KUYRUKLU YILDIZ EFSANESİ
P. 12

- KUYRUKLU YILDIZ EF S ANESİ -                                                       - NAZİFE BUR CU T AKIL -


               –  Uçuyorum!  Uçuyoruuuuuum!..  Heeeyyy!..                                   Tülay  gözlerini  açtığında  her  şey  oldukça
          Kanatlarıma bakın! Şuna bakın!.. Hu huuuuuu!..                              tuhaftı. Her zaman olduğu gibi yatağından kalkıp
                                                                                      banyoya gitmek istedi. Hareket etmek istediğinde
               Cam açık kalmamıştı. Ozan uykudan uyan-
                                                                                      suyun içinde olduğunu fark etti.  Kendine bakmak
          dığında kendini dik bir dağın tepesinde bulmuştu
                                                                                      istedi ama etrafta sadece su vardı. O sırada ya-
          ve hep istediği dev kanatlara sahipti. Dünyadaki
                                                                                      nından geçen parlak sarı, mavi renkli balık sürü-
          en büyük kartal türlerinden biri olan “beyaz kuy-
                                                                                      süne  bakınca  anladı.  Sevinçten  etrafında  hızla
          ruklu kartal”a dönüşmüştü. Bembeyaz bir kuyru-
                                                                                      dönüp bağırıyordu:
          ğu vardı. Dev kanatları kahverengiydi. Bacakları,
          ayakları, gözleri ve gagası ise sapsarıydı. Ozan,                                  – Ben bir yunusum. Yunus oldum. Okyanus-

          kanatlarını açtığında iki metreden uzun oluyordu.                           tayım işte! Ozaaaan, Cereeeeen!.. Beni duyuyor
          Bu akıl almaz bir şeydi. Kanatlarını çırptığında bir                        musunuz?
          anda  yükseğe  fırlıyor,  hiçbir  şey  yapmasa  bile

          rüzgârda süzülüyordu.

               Ozan bir an bile korkmamıştı. Yemyeşil va-
          dilerde, tilki ve kurt sürülerinin üzerinde uçuyor,
          soğuk rüzgârın keyfini çıkarıyordu. Hava ne ka-

          dar soğuk olsa da üşümüyordu. Kanatları, tüyleri
          sıcacıktı.  Kartal  olmak  muhteşemdi!  Uzunca  bir
          süre gökyüzünde süzüldükten sonra yüksek bir

          kayanın üzerinde kondu ve dinlenmeye başladı.
          Şehirden çok uzaktaydı. Etrafta hiç insan yoktu.
          Ne bir ev ne de asfalt bir yol… “Acaba Tülay ve

          Ceren’e ne oldu?” diye geçirdi içinden.


                                      12                                                                           13
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17