Page 17 - GERİ SAYIM
P. 17
- GERİ S A YIM - - NAZİFE BUR CU T AKIL -
Öğretmen masasında metal bir kutu vardı Hakan:
ve hafifçe titriyor, tuhaf cızırtılar çıkarıyordu.
– Hacimler, işin içine zaman ve uzay girdi-
Ege, ğinde karmaşık bir hâl alır. Bu bir makine… Biz de
– Bu da ne böyle, diye sordu. içindeyiz ve dışarıdan kesinlikle küçücük görünü-
yor.
Hakan,
Ege rahat bir tavırla konuştu:
– Hiçbir fikrim yok, dedi.
– Benim daha iyi bir fikrim var.
Elif,
Çocuklar merakla başlarını Ege’ye doğru çe-
– Bence öğretmene haber vermeliyiz, dedi.
virdiler. Ege sözlerine şöyle devam etti:
İşte tam bu sırada kutu birden havalandı,
– Tabii ki bu olanların mantıklı tek açıklaması
sonra masaya düştü ve etrafa ışıklar saçmaya
var. Ben rüyadayım ve her şey rüyadan ibaret.
başladı. Çocuklar ne olduğunu anlamadan kendi-
Şimdi annem gelip “Kahvaltı hazır.” diyecek ve
lerini bambaşka bir yerde buldular. O şaşkınlıkla
ben uyanacağım. Peynirli çörekleri tabaklara ko-
ilk soruyu Elif sordu:
yacak ve her şey her zamanki gibi olacak.
– Burası da neresi? Nasıl geldik biz buraya?
Asya,
Hakan:
– Ege, bu durumda hepimiz aynı rüyayı gö-
– Arkadaşlar, deminki kutunun içindeyiz ga- rüyoruz demektir ama peynirli çörek kokmadığı-
liba. na göre daha gerçekçi bir açıklama bulmalıyız,
Asya: dedi.
– Ama bu nasıl olur? O kutuya ancak ayağım Çocuklar konuşurken içerisi olanca gürül-
sığabilirdi. Biz nasıl sığarız? tüyle sallanmaya başladı. Sonra öndeki duvar
kendi etrafında döndü ve bir panel hâline geldi.
16 17