Page 17 - GERİ SAYIM
P. 17

- GERİ S A YIM -         - NAZİFE BUR CU T AKIL -


  Öğretmen masasında metal bir kutu vardı   Hakan:
 ve hafifçe titriyor, tuhaf cızırtılar çıkarıyordu.
               – Hacimler, işin içine zaman ve uzay girdi-
 Ege,     ğinde karmaşık bir hâl alır. Bu bir makine… Biz de

 – Bu da ne böyle, diye sordu.  içindeyiz ve dışarıdan kesinlikle küçücük görünü-
          yor.
 Hakan,
               Ege rahat bir tavırla konuştu:
 – Hiçbir fikrim yok, dedi.
               – Benim daha iyi bir fikrim var.
 Elif,
               Çocuklar merakla başlarını Ege’ye doğru çe-
 – Bence öğretmene haber vermeliyiz, dedi.
          virdiler. Ege sözlerine şöyle devam etti:
 İşte  tam  bu  sırada  kutu  birden  havalandı,
               – Tabii ki bu olanların mantıklı tek açıklaması
 sonra  masaya  düştü  ve  etrafa  ışıklar  saçmaya
          var. Ben rüyadayım ve her şey rüyadan ibaret.
 başladı. Çocuklar ne olduğunu anlamadan kendi-
          Şimdi  annem  gelip  “Kahvaltı  hazır.”  diyecek  ve
 lerini bambaşka bir yerde buldular. O şaşkınlıkla
          ben uyanacağım. Peynirli çörekleri tabaklara ko-
 ilk soruyu Elif sordu:
          yacak ve her şey her zamanki gibi olacak.
 – Burası da neresi? Nasıl geldik biz buraya?
               Asya,
 Hakan:
               – Ege, bu durumda hepimiz aynı rüyayı gö-
 – Arkadaşlar, deminki kutunun içindeyiz ga-  rüyoruz demektir ama peynirli çörek kokmadığı-
 liba.    na göre daha gerçekçi bir açıklama bulmalıyız,

 Asya:    dedi.

 – Ama bu nasıl olur? O kutuya ancak ayağım   Çocuklar  konuşurken  içerisi  olanca  gürül-
 sığabilirdi. Biz nasıl sığarız?  tüyle  sallanmaya  başladı.  Sonra  öndeki  duvar
          kendi etrafında döndü ve bir panel hâline geldi.


 16                                   17
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22