Page 32 - GERÇEK ZENGİNLİK

- GER ÇEK ZENGİNLİK - - EVRİM ÖL ÇER Ö ZÜNEL -

şarkı söyleyen ağacın izinde tüm ülkeyi gezebi- Sarı, mavi, yeşil, kahve,
leceklerdi. Sadece Elif değil anne ve babası da Kırmızı ve de beyaz

çok mutluydu. En sevdiğim renkler benim.

Turuncu karavan kıvrıla kıvrıla dağları tepe-
Her sabah uyanınca
leri aşarak Anadolu’nun gizemli yollarında iler-
Önce sarı güneşim,
liyordu. Elif yolda giderken başını cama dayadı,
Sonra mavi denizim,
kulaklığını taktı. Evden çıkarken odasındaki küçük
Yeşil ise yaprağım,
saksı çiçeğini de yanına almıştı. Kulaklığın diğer
Kahve benim yatağım…
ucunu da onun gövdesine dayadı ve başladı gü-

zel bir müzik dinlemeye. O sırada gözleri kapan- Kırmızıdan kirazlarım,

maya başladı. Gözlerini kapar kapamaz kendini Beyazlardan çiçeklerim,
bir ormanda buluverdi. Ormanın derinliklerinden Geçmişten yarına yolcuyken sen

bir müzik sesi geldiğini işitti. Hemen o tarafa doğ- Sorarsan ben neredeyim,
ru yürümeye başladı. Çalılıkların arkasına doğru Bir gönlü bol yerdeyim.

ilerledi ve evet işte o ağaçtı! Hani o dallarında
Gönlübol’un içinde
mücevherler asılı olan ağaç… Gövdesi kek gibi
Tarihin izinde,
yumuşak olan o muhteşem ağaç tam karşısında
Kültürün tam göbeğinde
duruyordu. Sevincinden zıp zıp zıpladı, hop hop
Bilsen ne kadar zenginim…
hopladı. Koşarak ağacın yanına yaklaştı. Bu sefer
şarkının sözlerini duyabiliyordu. Ağacın söylediği Haydi, gel, katıl bize,

şarkının sözleri şöyleydi: Sen de zenginleş böylece!

32 33