Page 22 - GERÇEK ZENGİNLİK
P. 22

- GER ÇEK ZENGİNLİK -                                                          - EVRİM ÖL ÇER Ö ZÜNEL -


               İlk önce sarı kutuyu açtı. İçinden çok güzel                                   Doğum gününün üzerinden haftalar geçti.
          bir çift ayakkabı çıktı. Pembe kurdeleli mavi kutu-                         Elif  ne kulaklığın farkındaydı  ne  de  kitabın. Ku-

          dan bir günlük çıktı. Günlüğün ilk sayfasında “Ben                          laklık tozlanmıştı. Kitapsa diğer kitapların altında

          Elif’in günlüğüyüm, en güzel anıları içimde sakla-                          kalmıştı.  Elif  onların  varlığını  çoktan  unutmuştu.
          rım.” yazıyordu. En son açmadığı iki paket kaldı.                           Hayat  her  zamanki  gibi  devam  ediyordu  onun

          İlkini açtı, içinden bir çeşit kulaklık çıktı. Annesi                       için.  Okul,  ev,  bilgisayar  ve  hayalleri  yetiyordu
                                                                                      ona. Yine her zamanki gibi bir gecenin sonunda
          heyecanla onun ne olduğunu anlattı. Elif, kulak-
                                                                                      Elif yatağına yattı. Gözlerini kapatıp hayal kur-
          lığın ne işe yaradığını dinlese de hediyesini bir
                                                                                      maya başladı. Uykuya dalarken gözünün önünde
          kenara atıp unutuverdi. Sonra en son kalan paketi
                                                                                      bir ağaç belirdi ama görseniz ne güzel bir ağaç-
          açtı. Onun içinden de bir kitap çıkmıştı. Üzerinde
                                                                                      tı!  Lezzetli  meyveleri  mücevher  gibi  parlıyordu.
          “Gönlübol  Diyarının  Gizli  Hazineleri”  yazıyordu.
                                                                                      Işıltıları gözlerini kamaştırmıştı. Gövdesi kek gibi
          Elif,  hazine  kelimesini  okuyunca  önce  heyecan-
                                                                                      yumuşacıktı. Yaprakları ışıl ışıldı. Üstelik bu ağaç
          landı ama birdenbire heyecanı gidiverdi. Eski taş
                                                                                      dans  edip  şarkı  da  söyleyebiliyordu.  Ağaç  öyle
          duvarların resimleri ile birkaç ağaçtan başka bir
                                                                                      güzel dans ediyordu ki Elif ona katılmamak için
          şey  yoktu  kitapta.  O  kitabı  dedesi  hediye  ettiği
                                                                                      kendini zor tuttu.
          için sevdi. Ona da teşekkür etti ama aklı ilk hedi-
                                                                                            Ağaç,  Elif’i  fark  edince  dallarından  birini
          yedeydi. Ayakkabıları giyip evin içinde dans etti
                                                                                      parmak gibi uzatıp ona,
          bir süre. Hatta yatarken yeni ayakkabılarını kar-
                                                                                            – Aaa, sen Elif olmalısın! Senin adını birkaç
          yolasının altına koydu. Son iki hediyeyi ise annesi
                                                                                      kez duydum. Buralarda iyi tanınıyorsun, dedi. Ar-
          götürdü odasına.
                                                                                      dından da kendisini takip etmesini istedi.




                                      22                                                                           23
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27