Page 12 - GERÇEK ZENGİNLİK
P. 12

- GER ÇEK ZENGİNLİK -                                                          - EVRİM ÖL ÇER Ö ZÜNEL -


               Elif sabahın ilk ışıklarıyla birlikte uyandı. An-                            Kahvaltının  ardından  heyecanla  annean-
          nesi mutfakta ekmek kızartıyordu. Bunu odasına                              nesini  ve  dedesini  beklemeye  başladı.  Bir  süre

          kadar gelen kokudan anladı. Kahvaltıda kızarmış                             sonra kuş gibi öten zilleri çaldı. Elif koşar adım

          ekmeğin yanında ne olduğunu tahmin etmeye ça-                               kapıya yöneldi. “Dedemle anneannem geldi, ya-
                                                                                      şasın!”  diye  bağırdı.  Çok  mutluydu.  Kapıyı  açar
          lıştı. Bunları düşünürken bir yandan da yataktan
                                                                                      açmaz dedesinin boynuna atladı. O da Elif’i ku-
          kalkmaya çalışıyordu. Yavaşça doğruldu. Terlikle-
                                                                                      cağına  alıverdi.  Anneannesi  uyarmasa  bir  süre
          rini giydi ve yüzünü yıkamaya gitti. Akşam yeme-
                                                                                      daha kapının önünde durabilirlerdi ama içeri gir-
          ğinde keyfi olmadığı için az yemişti. Bu yüzden
                                                                                      me vakti gelmişti. İçeri girince anneannesine de
          karnı çok açtı. Doğruca mutfağa gitti. Ekmek kı-
                                                                                      sarıldı. Hep birlikte salona geçtiler. Elif yine he-
          zartmasının yanında da yumurta ve peynir var-
                                                                                      men dedesinin yanına gitti. Hatta elinden tutup
          dı. Babası da hafta sonu olduğu için elma suyu                              onu odasına götürdü. Dedesi, Elif’in sandalyesine

          sıkmıştı. Sofraya oturdular. Ailece sohbet etme-                            oturdu. Elif de yatağa oturdu ve dün gece aile-
          ye başladılar. Elif, anne ve babasına çok zengin                            siyle arasında geçenleri anlatmaya başladı:

          olmanın nasıl bir şey olduğunu sordu. Onlar da
                                                                                            – Biliyor musun dedeciğim, yeni bir bilgisa-
          gerçek zenginliğin her zaman maddi bir karşılı-                             yar oyunu çıktı. O oyunu almak istiyorum ama an-

          ğı olmadığını söylediler. Elif bunu pek anlamadı.                           nem izin vermiyor. Oysaki gerçekten çok merak

          Zengin olmak, onun gözünde daha çok oyun ya                                 ediyorum bu yeni oyunu. Üstelik bugün ya da ya-
          da  yeni  kıyafetler  alabilmekti  ama  bu  konunun                         rın beni pikniğe götürmek istiyorlar. Oysaki ben

          üzerinde  çok  durmadı.  Büyüdüğünde  nasıl  olsa                           evde kalmak istiyorum, anneannemle ve seninle

          zengin olacaktı.                                                            oturmak istiyorum. Belki sen konuşup ikna onları
                                                                                      edersin. Olur mu dedeciğim? Ne dersin?



                                      12                                                                           13
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17