Page 42 - ATIKDAĞI ŞEHRİ
P. 42

- A TIKD A ĞI ŞEHRİ -                                                        - EVRİM ÖL ÇER Ö ZÜNEL -


               – Bu ne kadar güzel bir renk! Kim bilir ne ka-                         maşlar da onların uçlarını bağladı. Teneke kutular
          dar güzel kostümler yapılır senden, dedi.                                   köprünün ayakları oldu. Böylece bizim çocuklar,


               Pembe kumaş güzel sözler duyduğu için se-                              ekip olarak sağ salim karşıya geçmeyi başardı-
          vindi. Uzun zamandır kimse onu fark etmemişti.                              lar. “Ekip olmak ne güzel şey!” diye düşündüler.

          Biraz utandı hatta yanakları daha da pembeleşti.                            Üstelik atık yağı nehrini kızdırmadan karşıya ge-
          Gülümseyerek teşekkür etti. Bir süre onunla soh-                            çebilmişlerdi.  Bu  yüzden  çok  şanslıydılar.  Nehri

          bet etiler. Sonra çocuklar ona kurmak istedikleri                           geçer geçmez karşılarında elektronik mezarlığı-
          sirkte neler yapabileceğinden söz ettiler. Pembe                            nı gördüler. Arda elektronik işlere çok meraklıydı.

          kumaş bu fikirlere bayıldı. Hemen diğer kumaşla-                            Hemen oraya gidip işe yarayabilecek tüm malze-

          rı da ikna etti. Diğerleri de rengârenk kostümlere                          meyi aldı. Yükleri giderek ağırlaşıyor, ekipse ka-
          dönüşme fikrine bayılmışlardı. Hemen bizim ço-                              labalıklaşıyordu. Buna rağmen hâlâ mutlu ve he-

          cuklara katıldılar. Uzun ve keyifli bir yolculuk olu-                       yecanlıydılar. Biraz daha ilerledikten sonra eski
          yordu. Yolda şarkı söylüyor, dans ediyorlardı.                              oyuncaklar mahallesine ulaştılar. Orada pek çok


               Bir  zaman  sonra  atık  yağı  nehrine  ulaştı-                        eski oyuncak vardı: kolu kırık bebekler, tekerlek-
          lar. İşte, işin zor kısmına gelmişlerdi. Şefin evine                        leri  eksik  arabalar,  kanadı  kırık  maket  uçaklar...

          ulaşabilmek için bu nehri geçmeleri gerekiyordu.                            Çocuklar eski oyuncaklarının bu hâllerini görünce
          Ancak nehir hem dalgalı hem de tehlikeliydi. Düş-                           hüzünlendiler.  Yanlarına  yaklaşıp  onlarla  tanış-

          meden karşıya geçebilmeleri için bir köprüye ih-                            tılar. Hatta bir tanesi İsmet’in eski maket uçak-

          tiyaçları vardı. Pipetler bir anda kendi aralarında                         larından biriydi. Kanadı biraz kırıldı diye atmıştı.
          konuşmaya başladılar. Göz açıp kapayıncaya ka-                              Birbirlerini  görünce  çok  sevindiler.  İsmet  gidip

          dar da uç uca eklenerek bir köprü kurdular. Ku-                             onu eline aldı. Konuşmaya başladı,


                                      42                                                                           43
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47