Page 30 - ATIKDAĞI ŞEHRİ
P. 30

- A TIKD A ĞI ŞEHRİ -                                                        - EVRİM ÖL ÇER Ö ZÜNEL -


          bile yaptılar. Hepsinin evinde kamp malzemele-                              için hazırdı. Sabahın ilk ışıklarıyla birlikte yola ko-
          ri vardı ama o güne kadar bunları kullanma fır-                             yuldular. Atıkdağı, kendi şehirlerini o kadar işgal

          satları olmamıştı. Uyku tulumunda nasıl uyunur,                             etmişti ki… Her adımda ya bir muz kabuğuna ba-
          çadır nasıl kurulur, kamp ateşi nasıl yakılır hiçbir                        sıp düşme tehlikesi geçiriyorlardı ya da bir teneke

          fikirleri yoktu ama şanslıydılar çünkü internet her                         kutuya çarpıyorlardı. Kokuyu daha az duyabilmek
          şeyi  onlardan  daha  iyi  biliyordu.  Hemen  arama                         için hepsi de maske takmak zorunda kalmıştı. O
          motorlarına sorup nasıl kamp yapacaklarını öğ-                              sırada,  yanlarında  rengârenk  kuyruğuyla  konu-

          rendiler. Sonunda yola çıkmaya hazırlardı. Plan-                            şan kedi beliriverdi. Sanki onlarla gelmek istiyor
          ladıkları  gün  ve  saatte  hepsi  son  kalan  parkta                       gibi bir hâli vardı. Kocaman gözlerini açarak yan-

          buluşup yola koyuldu. Anne ve babaları da parka                             larına geldi ve onlara,
          gelip onları yolcu ettiler. Üstlerini sıkı giyinmele-                             – Selam, güzel bir gün değil mi, dedi.

          ri gerektiğini, yemek yemeyi ihmal etmemelerini                                   – Ne güzel bir gün mü? Şu kokuyu duymu-
          ve birbirlerine göz kulak olmalarını tembihlediler.                         yorsun herhalde, dedi Aziz.

          Onlara  güveniyorlardı.  Keşif  Tayfası  her  zaman
                                                                                            –  Aa  evet,  elbette  duyuyorum  ama  alıştım
          birbirine destek olurdu. Hepsinin ayaklarında su
                                                                                      artık, diye cevap verdi kedi.
          geçirmeyen plastik çizmeler vardı. Sırtlarında ise
                                                                                            Çocuklar  birden  kediyle  konuştuklarını  fark
          kocaman birer çanta... Önde Aziz; arkada Aycan,
                                                                                      ettiler. Rengârenk kuyruğunu görünce onun Gi-
          Ayşe, İsmet, Emre, Burcu, Arda ve Gizem yola ko-
                                                                                      zem’in daha önce gördüğü kedi olduğunu anla-
          yuldular.
                                                                                      dılar. Hemen adını sordular. Kedi adının Piti oldu-
               Yol  zorlu  ve  uzundu.  Buna  rağmen  içlerin-                        ğunu söyledi. Tanışmanın ardından,
          de birlikte yola çıkmanın heyecanıyla karışık bir                                   –  Görüyorum  ki  Atıkdağı’na  gidiyorsunuz.

          neşe ve merak vardı. Keşif Tayfası yeni keşifler
                                                                                      Ben de sizinle gelebilir miyim, diye sordu.


                                      30                                                                           31
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35