Page 5 - AKILLI ADA

- EL ÇİN KUZUCU -

daki şehirden gelecek tekneyi sabırsızlıkla bek-
leyen sadece ben değildim. Arkadaşlarım Yağız,
Alper ve Ebru da kıyıdaydı. Alper elindeki yarım

ekmeği yiyordu. Yağız ve Ebru kıyıdaki taşın üs-

tüne oturmuş, göle bakıyorlardı.

Ebru ayağa kalkıp,

– Of, çok bekledik! Ne zaman geliyor bu tek-
ne, diye homurdandı.

Yanımızdaki büyüklerden biri, teknenin beş
on dakika içinde burada olacağını söylemişti ama

galiba daha uzun süre beklemiştik. Serkan ağa-
bey okulunu bitirmiş, diplomasını almıştı. O, kö-

yümüzün ilk bilgisayar mühendisiydi ve eve dö-
nüşü hepimizi çok heyecanlandırmıştı. Nebahat

teyze oğlunun sevdiği yemekleri yapmış, komşu-
lar da adanın ortasındaki meydana kocaman bir

sofra kurmuştu.

Nihayet adaya doğru yaklaşan tekneyi gör-
dük, alkışlamaya başladık. Birkaç dakika sonra

tekne kıyıya yanaştı. Serkan ağabey teknede
yoktu! Yağız’ın dedesinin şehirden alışveriş yapıp

5